Για τη μέχρι σήμερα ασκούμενη Ενεργειακή πολιτική, υπό την έννοια της εξασφάλισης της χώρας με ενεργειακά προϊόντα, (πρωτογενή καύσιμα και Ηλεκτρική Ενέργεια), αλλά και για το Σχεδιαζόμενο Ενεργειακό Προγραμματισμό κατά τα επόμενα χρόνια, έχουν γραφεί πολλά και σίγουρα θα γραφούν ακόμη περισσότερα δεδομένου ότι τα Ενεργειακό πρόβλημα όχι μόνο δεν έχει λυθεί σ΄ εθνικό επίπεδο αλλά και διεθνώς τείνει να εξελιχθεί σε έναν παγκόσμιο εφιάλτη.
Πράγματι τόσο η ασφάλεια εφοδιασμού με Ενεργειακά προϊόντα σε προσιτές τιμές, όσο και οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, παγκοσμίως και τοπικά είναι ζητούμενα που πρέπει με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα, γνώση και σοφία να μελετηθούν σε βάθος και στη συνέχεια να σχεδιαστεί η αντιμετώπισή τους με την πρέπουσα σοβαρότητα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, σε τελευταία δε ανάλυση ακόμη και ατομικά περιορίζοντας τη σπατάλη των ενεργειακών προϊόντων.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το ζωτικής σημασίας πρόβλημα της καταστροφής του περιβάλλοντος πέρα από τις παγκόσμιες συνέπειες, με κύριες αιτίες την υπέρμετρη κατανάλωση από τις πλούσιες χώρες και την εκρηκτική πληθυσμιακή αύξηση των ήδη πληθυσμιακά μεγάλων αλλά και φτωχών χωρών, έχει ταυτόχρονα και σημαντικές επιπτώσεις τοπικού χαρακτήρα που συχνά έρχονται να προστεθούν στα γενικότερα προβλήματα που αναφέρθησαν και μάλιστα σε βάρος της αειφόρου ανάπτυξης των μικρών περιοχών.
Με οδηγό τις σκέψεις αυτές, ο Σ.Δ.Μ.Ε., θα επιχειρήσει να εστιάσει στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής Εορδαίας, που οδήγησε η μέχρι σήμερα ασκούμενη Ενεργειακή Πολιτική από την Πολιτεία, καθώς και τις προοπτικές, που διαγράφονται από τα Προγράμματα-Σχέδια, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βλέπουν διαχρονικά το φως της δημοσιότητας.
Όπως όλοι γνωρίζουμε ο όρος Λιγνιτική Εποχή χρησιμοποιήθηκε στην περιοχή για να δηλώσει την χρονική περίοδο που άρχεται από τη συστηματική εκμετάλλευση του Λιγνίτη από την τότε ιδιωτική ΛΙΠΤΟΛ και την κρατική ΔΕΗ και περατούται με την εξάντληση των αποθεμάτων.
Η Χρονική αυτή περίοδος έχει ως έτος έναρξης το 1957 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κατά το διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκε η διάνοιξη τεράστιων υπαίθριων Ορυχείων και κατασκευάστηκαν συνολικά 18 λιγνιτικές μονάδες στο λεκανοπέδιο, Κοζάνης – Πτολεμαίδας – Αμυνταίου – Φλώρινας, δεσμεύοντας συνολικά περίπου 200 χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Για την πλήρη λειτουργία όλων αυτών των μονάδων απαιτούνται σε ετήσια βάση, περισσότεροι από 50 εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη και συνολικές εκσκαφές πάνω από 300 εκατομμύρια κυβικά μέτρα εδαφών, δηλαδή κάθε χρόνο θα μπορούσε να καλυφθεί μια έκταση σαν την πόλη της Πτολεμαίδας σ΄ ένα ύψος 60 μέτρων.
Η τεράστια αυτή εξορυκτική δραστηριότητα είναι φυσικό να αλλάζει την όψη του φυσικού τοπίου ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας μόνο ημέρας.
Είναι επομένως εύκολα κατανοητό ότι, εκτός των άλλων η ορθολογική διαχείριση της εξόρυξης, της διακίνησης και της απόθεσης όλων αυτών των γαιών απαιτεί (και απαιτούσε) ένα συνολικό και πολύ καλά μελετημένο Διαχειριστικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης του Λιγνίτη (ευθύνη ΔΕΗ) και ταυτόχρονα ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο (ευθύνη της πολιτείας). Τα εν λόγω σχέδια θα θεράπευαν ή θα προλάμβαναν την καταστροφή του περιβάλλοντος καθώς επίσης και τη συρρίκνωση του πρωτογενή τομέα απασχόλησης (γεωργία-κτηνοτροφία) στις πληττόμενες περιοχές.
Παρότι όμως η λιγνιτική δραστηριότητα ξεκίνησε το 1957 μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ΔΕΗ ως Δημόσιος ακόμα φορέας, ανέθεσε την εκπόνηση μιας πράγματι συνολικής τεχνικοοικονομικής και περιβαλλοντικής μελέτης, σε έναν μεγάλο και έμπειρο οίκο του εξωτερικού, την γερμανική εταιρεία RHEINBRAUN -ENGINEERING (R.E).
Η εν λόγω μελέτη ξεκίνησε τον Μάιο του 1993 και ολοκληρώθηκε το 1995.
Αποτελείται από πολλές εκατοντάδες σελίδες και επεξεργάσθηκε δεκάδες θέματα και πτυχές της όλης εξορυκτικής δραστηριότητας.
Μετά την παράδοση της μελέτης θα περίμενε κανείς να ακολουθήσουν σημαντικές πρωτοβουλίες και διεργασίες, έτσι ώστε το πολύτιμο αυτό ¨Εργαλείο δουλειάς¨ να λαμβάνεται υπ΄ όψη στη χάραξη της Εθνικής Ενεργειακής Πολιτικής, δεδομένου ότι η παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας από τους εγχώριους λιγνίτες για αρκετά χρόνια έφτασε μέχρι το ποσοστό του 70 τοις εκατό της συνολικής της Εθνικής Ηλεκτροπαραγωγής.
Σε ότι δε αφορά τη διαχείριση και αποκατάσταση των εδαφών, που είναι και το θέμα με το οποίο σήμερα ασχολείται ο Σ.Δ.Μ.Ε., η μελέτη αυτή προέβλεπε και πρότεινε ως τελική διαμόρφωση των εδαφών που θα πλήττονταν διαχρονικά να πάρουν την τελική μορφή όπως στο εικονιζόμενο αντίγραφο του σχεδιαγράμματος που δημοσιεύτηκε στον τύπο από τον πρώην πρόεδρο του Δ.Σ. ΔΕΗ και Ομότιμο Καθηγητή του Ε.Μ.Π. κ.Γεώργιο Γκρος,
Ο Σ.Δ.Μ. θεωρώντας ότι το εν λόγω άρθρο παραμένει ακόμα και σήμερα επίκαιρο μετά από 11 χρόνια αφού ζήτησε την άδεια από τον Ομότιμο Καθηγητή κ. Γεώργιο Γκρος το επαναδημοσιεύουμε αυτούσιο συνημμένο στην παρούσα ανακοίνωση.
Εκείνο όμως που τελικά συνέβη, ήταν να εφαρμοσθεί εν μέρει η εν λόγω μελέτη, παραβλέποντας την περιβαλλοντική πλευρά όπως λίγο ή πολύ όλοι διαπιστώσαμε, με τελικό αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σήμερα σε μια Ενεργειακή κατάσταση, που να μοιάζει ως ένα βαθμό ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη με έλλειψη ισχύος, παλαιές ρυπογόνες και χαμηλού βαθμού απόδοσης Μονάδες, να λειτουργούν ακόμα ως μονάδες βάσης και ταυτόχρονα ένα βαριά πληγωμένο Φυσικό Ανάγλυφο.
Ο Σ.Δ.Μ.Ε. αφ΄ ενός ευαισθητοποιημένος από τις διαφαινόμενες δυσμενείς εξελίξεις σε ότι αφορά τα ενεργειακά θέματα σε Εθνικό Επίπεδο αλλά και τις προοπτικές της περιοχής ανησυχεί για την ουσιαστική ανυπαρξία αξιόπιστων και επικαιροποιημένων Σχεδίων Δράσης και Προοπτικής, τόσο σε Τοπικό, όσο και σε Εθνικό επίπεδο.
Θεωρεί ότι η σύνταξη των προαναφαιρόμενων Σχεδίων Δράσης – Προοπτικής (Διαχειριστικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης του Λιγνίτη, Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο) που θα τύχουν της ανάλογης κοινωνικής Διαβούλευσης και Συγκατάθεσης, καθώς επίσης και η ύπαρξη ενός πνεύματος αρμονικής συνεργασίας με τη ΔΕΗ Α.Ε., θα οδηγούσε την περιοχή ομαλά στην Μεταλιγνιτική εποχή, θα συνέχιζε δε η περιοχή να συμβάλλει κύρια και ουσιαστικά στην Ηλεκτροπαραγωγή της χώρας.
Τελειώνοντας θεωρούμε ότι είναι χρήσιμο και επίκαιρο να θέσουμε μια σειρά από ερωτήματα τα οποία χρήζουν αξιόπιστων και πειστικών απαντήσεων από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και τις Υπηρεσίες.
- Γιατί δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό του το Στρατηγικό Σχέδιο ανάπτυξης των Ορυχείων (Mine Master Plan);
- Ποιο είναι σήμερα το αντίστοιχο Επικαιροποιημένο Σχέδιο;
- Πώς το σχέδιο αυτό εντάσσεται στη γενικότερη Ενεργειακή Πολιτική της χώρας και ποια είναι η πολιτική αυτή;
- Ποια είναι τελικά η μορφή που θα πάρει το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, μετά το πέρας της εξορυκτικής δραστηριότητας και ποια θα είναι η μορφή αυτού στα ενδιάμεσα στάδια;
- Πότε θα συνταχθεί και θα δοθεί σε Δημόσια Διαβούλευση ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης της Δ. Μακεδονίας στο οποίο να εντάσσονται οι πληττόμενες περιοχές με τα προβλήματά τους και τις προοπτικές τους;
- Ποιες υποδομές, δίκτυα, υπηρεσίες, κτήρια, έργα και επενδύσεις γενικά προβλέπει να υλοποιήσει η πολιτεία στις πληττόμενες περιοχές και πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν που θα εξισορροπούν σε κάποιο βαθμό τις χαμένες θέσεις εργασίας από τη συρρίκνωση της εξορυκτικής δραστηριότητας και της προβλεπόμενης μείωσης της ηλεκτροπαραγωγής από τον λιγνίτη που προβλέπεται στο νέο Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΔΕΗ.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών Εορδαίας :
Δερβενιωτάκης Μιχάλης Πρόεδρος (Αρ.Τηλ. 6978000766)
Σιδηρόπουλος Δημήτριος Α΄Αντιπρόεδρος (Αρ.Τηλ. 6974802578)
Παμπόρης Βασίλειος Β΄Αντιπρόεδρος
Δαλάκης Θωμάς Γραμματέας
Καραβοκύρης Αριστοτέλης Ταμίας
Βέρος Δημήτριος Μέλος Δ.Σ.
Γιωτόπουλος Νίκος Μέλος Δ.Σ. (Αρ.Τηλ. 6976566953)
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου