Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στην Κλιματική Αλλαγή...

Η 6η Δεκεμβρίου έχει οριστεί φέτος ως Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στην Κλιματική Αλλαγή. Η ημέρα συμπίπτει χρονικά με τη διεξαγωγή της συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, που λαμβάνει χώρα στο Πόζναν της Πολωνίας, 1-12 Δεκεμβρίου 2008. Μια συνδιάσκεψη ιδιαίτερα σημαντική καθώς οι 192 που συμμετέχουν καλούνται να ενώσουν τόσο τις πλούσιες όσο και τις φτωχότερες χώρες κάτω από την ίδια ομπρέλα, με σκοπό την επίτευξη μιας συμφωνίας για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου, την οποία θα επικυρώσουν οι ηγέτες των κρατών τον Δεκέμβριο του 2009 στη Δανία και θα αποτελεί την διάδοχο κατάσταση του "Πρωτοκόλλου του Κιότο" που η ισχύ του λήγει το 2012.

Η κλιματική αλλαγή απειλεί το μέλλον του πλανήτη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν για άνοδο της θερμοκρασίας στα επόμενα χρόνια, για ερημοποίηση κατοικημένων εκτάσεων και για εκατομμύρια πρόσφυγες εξ αιτίας της κλιματικής αλλαγής. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από δίψα και πείνα, ενώ ακραία καιρικά φαινόμενα δημιουργούν προβλήματα επιβίωσης σε πολλά μέρη του πλανήτη.

Βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής είναι το κυρίαρχο ενεργειακό μοντέλο, που στηρίζεται σε ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα και η ενεργειακή σπατάλη, η κυριαρχία του ΙΧ αυτοκινήτου στη μετακίνηση, η διαρκώς αυξανόμενη αστικοποίηση, η καταστροφή της φύσης, η αποψίλωση των δασών και ο περιορισμός του αστικού και περιαστικού πρασίνου.

Χρειάζονται ριζικές αλλαγές στο σημερινό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, ώστε να είναι συμβατό με την οικολογική αειφορία την επιβίωση του πλανήτη και την ευημερία των ανθρώπων. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζονται πολιτικές που υπολογίζουν τον πλανήτη.

Πέρυσι η συνδιάσκεψη στο Μπαλί κατέληξε μετά από δραματικές καταστάσεις σε έναν "Οδικό Χάρτη" που υιοθετήθηκε κυριολεκτικά στο παρά πέντε, ύστερα από μια καθοριστική αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ.

Από την τελική απόφαση, παρά τις εκκλήσεις των επιστημόνων του IPCC, του ΟΗΕ, των περιβαλλοντικών ενώσεων, των μικρών κρατών που πλημμυρίζουν, απουσιάζει κάθε αναφορά σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή στόχους για τη μείωση των εκπομπών κατά 25-40% το 2020 όπως επιδίωκε η ΕΕ ή κατά 60-80% ως το 2050.

Σύμφωνα με την απόφαση του Μπαλί, η διεθνής κοινότητα, αναγνωρίζει πως απαιτούνται σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές και πως οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να αναλάβουν κατάλληλες δεσμεύσεις και αντίστοιχες δράσεις οι αναπτυσσόμενες.

Συμφώνησε να υπάρξουν κίνητρα και πόροι για τη μείωση της καταστροφής των δασών.

Καλεί σε επείγουσα συνεργασία για την εφαρμογή μέτρων στις φτωχότερες χώρες για την προστασία τους από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής

Ανακοινώνει ότι θα παράσχει κίνητρα για την μεταφορά καθαρής τεχνολογίας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες και δεσμεύεται πως οι διαπραγματεύσεις θα έχουν ολοκληρωθεί στην συνάντηση κορυφής στην Κοπεγχάγη το 2009.

Με βάση αυτή την απόφαση η Συνδιάσκεψη στο Πόζναν καλείται να καταλήξει σε μια συμφωνία που θα επικυρωθεί το Δεκέμβριο του 2009 στη Δανία και θα αποτελεί το μπούσουλα για το πώς θα κινηθεί η διεθνής κοινότητα βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα για αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση του περιβάλλοντος.

Ο πρόεδρος της Διακυβερνητικής Ομάδας Ειδικών για τις Κλιματικές Αλλαγές Ρατζέντρα Πατσάουρι, στο Πόζναν προειδοποίησε ότι από τη λειψυδρία κινδυνεύουν εντός των επόμενων δεκαετιών κάπου 4,3 ως 6,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στις μεγάλες παραποτάμιες κοιλάδες, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.

Για να χαρακτηριστεί ως επιτυχία η Συνδιάσκεψη του Πόζναν, θα πρέπει να οι συμμετέχοντες να καταλήξουν σε ένα αρχικό κείμενο διαπραγματεύσεων και να ενστερνιστούν ένα κοινό όραμα, έτσι ώστε η Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης να καταλήξει σε μια επαρκή και δεσμευτική συνθήκη, που θα αναγνωρίζει ότι οι παγκόσμιες εκπομπές πρέπει να φτάσουν στο μέγιστό τους αρκετά πριν το 2020, ώστε να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας.

Παράλληλα οι επιλογές που θα συζητηθούν για την παγκόσμια μείωση των εκπομπών πρέπει να συμφωνούν με τα επιστημονικά ευρήματα και να βασίζονται στις αρχές της δικαιοσύνης: οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά τουλάχιστον 25-40% έως το 2020 (και κατά τουλάχιστον 80% έως το 2050), ενώ οι αναπτυσσόμενες οφείλουν να περιορίσουν και αυτές τις εκπομπές τους με ένα δίκαιο τρόπο.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO), οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και μονοξειδίου του αζώτου (νιτρώδες οξείδιο, N20) άγγιξαν νέα υψηλά επίπεδα το 2007, ενώ το μεθάνιο σημείωσε τη μεγαλύτερη ετήσια αύξησή του σε μία δεκαετία. Στοιχείο που όπως δείχνει οι εκκλήσεις για μειώσεις των αερίων του θερμοκηπίου δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη.