Η "σωστή πολιτική διαφθορά"...

Οδηγός για τους διεφθαρμένους πολιτικούς
Γνωρίζετε τον μεσιέ Brice de Tours;
Πιθανότατα όχι, αφού πρόκειται για έναν άσωτο μοναχό του πέμπτου αιώνα. Το όνομα αυτού του θρυλικού μοναχού επέλεξε ως ψευδώνυμο, αιώνες μετά, για να καλύψει την ταυτότητά του σημαίνον στέλεχος της γαλλικής πολιτικής ζωής που με τη συγγραφή του βιβλίου «Μικρός οδηγός της πολιτικής διαφθοράς» (εκδόσεις Κέδρος) προκάλεσε ποικίλες συζητήσεις και αντιδράσεις.
Ας αναγνώσουμε μερικά αποσπάσματα και ας προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε στα καθ’ ημάς τη γαλλική πραγματικότητα.

1)Ποιο είναι το προτέρημα του υπουργού;
«Ο αριβισμός. Οι περισσότεροι τον έχουν στο αίμα τους, επιλέγουν αν θα είναι δεξιοί ή αριστεροί έχοντας ζυγίσει καλά τις πιθανότητες του κάθε στρατοπέδου να πάρει την εξουσία συντομότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».
*Θυμηθείτε τις μεταπηδήσεις στα δύο ελληνικά κόμματα εξουσίας και μεταγραφές στελεχών ένθεν κακείθεν αλλά και από τα κόμματα της αριστεράς προς εκείνα της εξουσίας.
2) Αν νομίζουμε ότι το μεγαλύτερο προσόν ενός υπουργού είναι να γνωρίζει το αντικείμενό του μάλλον έχουμε πλανηθεί. Ο διεισδυτικός «μοναχός» αποκαλύπτει «το να είναι κανείς υπουργός σημαίνει να φοιτά στο σχολείο της ταπεινοφροσύνης. Οχι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, και δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση. Ιδίως τις βρομοδουλειές, εξ ου και το επιτελείο».
*Στα πρόσφατα σκάνδαλα στη χώρα μας, τη διεκπεραίωση αναλάμβαναν οι συνεργάτες είτε των υπουργών είτε του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος ζητούσε ταπεινότητα και σεμνότητα, όμως οι υπουργοί του βάπτιζαν το νόμιμο ηθικό.
3) Ποια είναι η καλύτερη προπόνηση ενός Venalis politicus (διεφθαρμένος πολιτικός); «Πρέπει να ξεκινήσει με κάποιους μικρούς ηθικούς συμβιβασμούς που συνίστανται στην εκτροπή προς προσωπική του χρήση των πλεονεκτημάτων της θέσης του». Και μετά ορμά στα μεγάλα κόλπα, αλλά πάντα με τακτ. «Οι μεσάζοντες πρέπει να αποφεύγονται. Αυτοί οι επαγγελματίες της διαφθοράς μυρίζουν αδιακρισία. Ενα απευθείας γεύμα είναι το τέλειο πρόσχημα. Μεσημέρι ή βράδυ; Συνήθως είναι καλύτερο να αρχίζουμε με μεσημεριανό γεύμα».
*Αναζητήστε στα καθ’ ημάς τα ιν στέκια πέριξ του Συντάγματος και ανατρέξτε στις δουλειές που έχει αποκαλυφθεί ότι έχουν κλειστεί σε γεύματα.
4) Η διαφθορά μπορεί να σερβιριστεί με διάφορα ορεκτικά. Πρώτα «οι φίλοι» που είχε πριν υπουργοποιηθεί. Το ντιλ γίνεται αμέσως. Μετά οι «έχετε προβλήματα, έχω τις λύσεις», ο στόχος αντιδρά με το χαμόγελο συνενοχής. Πλέον «ο στόχος είναι έτοιμος να δώσει, ο υπουργός να πάρει, οι δωρητές υψηλής στάθμης τοποθετούν τον οβολό τους σε δερμάτινο χαρτοφύλακα».
*Τον 5ο αιώνα δεν υπήρχαν off shore εταιρείες, τραπεζικοί λογαριασμοί, παρένθετα πρόσωπα. Ας συγχωρήσουμε τον μοναχό και ας πάμε παρακάτω.
5) Επόμενο στάδιο η ανακύκλωση των εισπραχθέντων «ακίνητα, κινητές αξίες, μηχανογράφηση γραφείων, αγορά έργων τέχνης, μπονσάι» είναι μερικά από αυτά που συστήνονται.
*Αν στα καθ’ ημάς αυτά παραπέμπουν σε Siemens, χρηματοδότες κομμάτων, σωρεία ακινήτων, «φίλους παντός καιρού», μάλλον έχουμε παιγνιώδη φαντασία.
6) Τι γίνεται όμως αν η υπόθεση «στραβώσει»; «Οι πιο έμπειροι ζητούν να καταθέσουν οι ίδιοι, τα αρνιούνται όλα. Ενας διεφθαρμένος υπό ανάκριση θα προσφύγει με ευκολία στη θεωρία της συνωμοσίας. “Κάποιοι” τον επιβουλεύονται, “κάποιοι” του ρίχνουν λάσπη. Και οι πιο κουτοπόνηροι δεν θα διστάσουν να ενταχθούν σε επιτροπές που δημιουργούνται αφού ξεσπάσει το σκάνδαλο».
*Οποιαδήποτε ομοιότητα με τις επιτροπές του κοινοβουλίου μας, εξεταστικές, προανακριτικές, ή όπως αλλιώς «βαπτίζονται», είναι απολύτως τυχαία…
7) Ολοι θυμόμαστε την εξίσωση του Αϊνστάιν Ε= mc2, όμως είναι έτσι; Οχι ισχυρίζεται ο συγγραφέας και δίνει τη δική του ερμηνεία. «Το c υποδηλώνει τη διαφθορά (corruption), το Ε το κράτος (Etat), και το m τα ΜΜΕ. Η μεταβλητή – κλειδί της εξίσωσης, οι Ζορό με τους μεγάλους κονδυλοφόρους. Τα ΜΜΕ λατρεύουν να καταγγέλλουν τις μικρές δοσοληψίες, που εντοπίζονται εύκολα. Ενας φάκελος 10.000 ευρώ που βρέθηκε στο σπίτι ενός υπουργού πυροδοτεί υστερία, αλλά μια υπουργική απόφαση που έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξουν χέρια εκατομμύρια ευρώ θα αποσιωπηθεί ή ακόμα καλύτερα θα λιβανιστεί».
*Ενορατικός ο μοναχός σημειώνει «προσεταιρίζεται και παριζιάνικους κονδυλοφόρους με σφραγίδα ποιότητας και σοβαρότητας. Για τους περισσότερους η δημοσιοποίηση της πολιτικής τους προτίμησης δεν ενέχει κινδύνους για την καριέρα τους, θέλουν να επωφεληθούν για να κερδίσουν το ψωμί τους».
8) Αυτά στην Εσπερία, γιατί εδώ όλα είναι ξεκάθαρα και τα ΜΜΕ λειτουργούν πάνω από δεσμεύσεις.
*Και καταλήγει ο μοναχός «απέναντι στον Venalis politicus, αναζητήστε τον Probis politicus (αγαθός πολιτικός), υπάρχει, τον συναντήσαμε, γιατί να μην καταφέρετε να τον συναντήσετε κι εσείς;»

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία-Του Φώτη Παπούλια