Η χρόνια έκθεση στη ατμοσφαιρική ρύπανση εξασθενεί την πνευμονική λειτουργικότητα...

Η χρόνια έκθεση στα ρυπογόνα στοιχεία της ατμόσφαιρας φαίνεται να σχετίζεται με τον μετρίως μειωμένο εκπνεόμενο όγκο αέρα σε ένα δευτερόλεπτο (FEV1) στους ενήλικες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Thorax.
Είναι γνωστό ότι τα πολύ υψηλά επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι επιβλαβή για την υγεία, αλλά μέχρι σήμερα τα αποδεικτικά στοιχεία ότι τα χαμηλότερα επίπεδα ρύπανσης μειώνουν την πνευμονική λειτουργία μακροπρόθεσμα είναι πενιχρά, διότι απαιτείται περίπλοκη μέθοδος ανάλυσης.
Η Δρ Λιντσέι Φορμπς και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου μελέτη στοιχεία από δημοσκόπηση στην οποία είχαν λάβει μέρος περισσότερα από 40.000 άτομα το 1995, 1996 και 1997 και το 2001 και μελέτησαν την σχέση μεταξύ μέσης έκθεσης σε σωματίδια ύλης <10 um σε διάμετρο, διοξείδιο του αζώτου, διοξείδιο του θείου και όζον και μετρήσεις της πνευμονικής λειτουργίας, περιλαμβανομένου του FEV1 και του FEV1 ως ποσοστό του όγκου αέρα που εκπνέεται μετά από πλήρη εισπνοή (FVC).
Η μεγαλύτερη έκθεση σε μικροσωματίδια ύλης <10 um σε διάμετρο, διοξείδιο του αζώτου, διοξείδιο του θείου σχετιζόταν με χαμηλότερο FEV1.
Για κάθε 10 mcg/m³ αύξηση της συγκέντρωσης ρύπων, το μέγεθος της επίδρασης στον μέσο FEV1 του γενικού πληθυσμού ήταν περίπου 3% για τα μικροσωματίδια ύλης <10 um σε διάμετρο και 0,7% για το διοξείδιο του αζώτου και το διοξείδιο του θείου.
Η επίδραση ήταν ισχυρότεροι στους άνδρες, τους ηλικιωμένους και τους πρώην καπνιστές. Τα ρυπογόνα δεν σχετίστηκαν με το FEV1/FVC.
Η μακροχρόνια έκθεση στα παραπάνω ρυπογόνα στοιχεία της ατμόσφαιρας μπορεί να ευθύνεται για τον μεγάλο αριθμό περιπτώσεων χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας στα επιρρεπή άτομα, αν και δεν έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία των ατόμων με εξαρχής καλή πνευμονική λειτουργία.

Πηγή: http://health.in.gr