Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Οι άνθρωποι να κοιτάζονται στα μάτια...

2012. Κρίση οικονομίας, πολιτισμού, πολιτικής. Δυσπιστία στον πολιτικό λόγο, απαξίωση της πολιτικής, καχυποψία στα πρόσωπα που ασκούν πολιτική, φόβος στην εξουσία του χρήματος, αίσθημα ότι τα ιδανικά ηττήθηκαν από την πραγματικότητα, φόβος ανατροπής του κοινωνικού ιστού, αμηχανία στο παρόν και το μέλλον. Ο λαϊκισμός έγινε σύστημα, πολιτική ιδεολογία, συμπεριφορά του κόσμου, του πολιτευτή, του συνδικαλιστή, των ΜΜΕ, της απεργίας, των αιτημάτων. Καλλιέργησε τη συλλογική απογοήτευση, έγινε αλαζονεία. Το χρήμα έγινε εξουσιαστής των πάντων, της σκέψης, της συμπεριφοράς. Το πνεύμα της επίδειξης, το επιφανειακό, το αναληθές, η μισαλλοδοξία, η ξενοφοβία, οι διακρίσεις, η οργή, η επιθετικότητα, η απελπισία, η δυσφορία, η ανησυχία είναι τα χαρακτηριστικά της ζωής που μας επέβαλλε το πολιτικό σύστημα που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση. Μιας κοινωνίας σκληρής, κυνικής, ατομικής, φοβικής, ανταγωνιστικής. Μιας κοινωνίας της διαπλοκής και της διαφθοράς… Η «εικόνα του κόσμου» είναι η «εικόνα της κοινωνίας». Η εικόνα δεν είναι η αποτύπωση ή η αντανάκλαση αλλά Εργο – Πράξη. Είναι σίγουρο πως στο παιχνίδι της περιπλάνησης της τέχνης αυτό που πάντα μας αγωνιά είναι το παιχνίδι της περιπλάνησης της ζωής και πρέπει να έχεις ένα στόχο της αλήθειας, της αλλαγής στα δημόσια δρώμενα, της αλήθειας που θα καθιστά την πολιτική συμμετοχή απόλαυση, πάθος, κίνδυνο, επικοινωνία, δημιουργία απέναντι στο πραγματικό πρόβλημα του τρόπου ζωής -κι αυτό θα πρέπει να τεθεί σε πραγματική βάση. Να προσεγγίσουμε την πραγματική ζωή. Ονειρευτήκαμε μια κοινωνία ελεύθερη, δίκαιη, που σέβεται τον άνθρωπο και τη φύση, που αρνείται να θεωρήσει μέτρο των πάντων τον εγωιστικό υπολογισμό, μια κοινωνία ανοιχτή, με πρωτοβουλίες, δίκαιη, αξιοπρεπή και όχι άπληστη, αξιοκρατική. Μια κοινωνία που μάχεται για το συνολικό συμφέρον και όχι για το γρήγορο κέρδος, για τη Δημοκρατία και όχι για τα επιμέρους συμφέροντα. Μια κοινωνία των πολιτών. Ονειρευτήκαμε αυτήν την ανθρώπινη κοινωνία, αλλά κάπου χάσαμε το όνειρο… Δεν είναι όμως ουτοπία να πιστεύουμε ότι μπορούμε να το ξαναβρούμε και να το πραγματοποιήσουμε μόνο που πρέπει η συμπεριφορά μας να αφορά την ύπαρξή μας ως ατόμων που συμμετέχουν στην ίδια κοινωνία. Πρέπει, λοιπόν, να αλλάξουμε τη φορά των πραγμάτων και αυτό δεν είναι όνειρο ούτε κενή φιλοδοξία. Να ανακόψουμε τη μοιραία πορεία, να προσεγγίσουμε την πραγματική διάσταση της ζωής, να ξαναθέσουμε στην καθημερινή μας ζωή τη συνέπεια, την αξιοκρατία, τη σταθερότητα, την πίστη στις αξίες. Να σταθούμε απέναντι στο διαπλεκόμενο – λεηλατημένο κράτος με ριζικές αλλαγές. Να ξαναβρεί ο κάθε πολίτης την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπειά του. Και δε θα επιτρέψουμε την περιθωριοποίηση και τη λησμονιά του. Σε αυτό το παιχνίδι της περιπλάνησης της ζωής η αγωνία μου είναι τι εννοούμε πολιτική, και σίγουρα δεν εννοούμε επάγγελμα…

Πηγή: http://www.agelioforos.gr/ - ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ ΧΡΥΣΙΔΟΥ (εικαστικού)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top