Ταπεινότητα...

Δύσκολο πράγμα το να είσαι ταπεινός. Μακρύ και δύσκολο το ταξίδι που διανύει κάνεις για να φτάσει στη ταπεινοφροσύνη . Άλλο πράγμα το να είσαι ταπεινός ,κι άλλο η υποταγή ,να το ξεκαθαρίσουμε αυτό .
Κάποιες έννοιες και κάποια πράγματα δεν τα αναλύεις απλά τα βιώνεις
σαν μαθήματα ζωής . Σαν αγγίγματα από το υπερπέραν . Σαν το λουλούδι που σκύβεις για να το μυρίσεις γιατί ακριβώς , φτιάχτηκε να μυρίζει για να σε κάνει να σκύψεις.
Αν το κόψεις σημαίνει ότι μάλλον δεν κατανόησες το ρόλο της ύπαρξης του ούτε και της δίκια σου , σ΄ αυτό που λέμε σύμπαν . Η αλαζονεία επιφέρει τον εγωισμό και ο εγωισμός την έπαρση. Μας μαθαίνει ταπεινότητα η ζωή η ίδια σε κάθε πράξη , σε κάθε στιγμή ,σε κάθε άγγιγμα .
Αρκεί να μπορούμε να το νιώσουμε , και να μάθουμε να τη διαβάζουμε .
Αυτό είπε κι ο Γουλιέλμος στο μαθητευόμενο του ανεβαίνοντας το δρομάκι , σε ένα ιταλικό μοναστήρι των Βενεδικτίνων βλέποντας τούς μονάχους να ψάχνουν το άλογο του Ηγουμένου τον Μελάνιο ..Μετά από μια πολύ οξυδερκή ανάλυση για το που μπορεί να ήταν το άλογο ,ο μαθητής ρώτησε το γέροντα .
"Γέροντα ,πως ήξερες που ήταν το άλογο του ηγουμένου. Αφού δεν το είδαμε να κατεβαίνει ;"
"Γνώριζες ακόμα πέρα από τα χαρακτηριστικά και το όνομα του."
Και ο δάσκαλος: "Η ζωή είναι ένα ανοιχτό βιβλίο ,αρκεί λοιπόν να Σκύψεις και να τη διαβάσεις …
[Ουμπέρτο Εκο -Το όνομα του ρόδου-]

Αλλά μάλλον , ο νους του ανθρώπου είναι στα ψηλά. Δυσκολεύεται να δεχτεί σαν μέτρο , το ταπεινό λουλούδι. θέλει μόνο να φτάνει και να αγγίζει πράγματα που τον ξεπερνούν. Για αυτό υπάρχουν τα γερατειά.
Να αναγκάζετε να σκύβει, να αναθεωρεί. Να μαθαίνει να βλέπει, κι όχι απλά να κοιτάζει. Εν κατακλείδι , η ζωή μας διδάσκει ,και ειδικά τα γηρατειά ..
ας είμαστε επιμελείς στα μαθήματα που μας δίνει, η ταπεινοφροσύνη δεν είναι ηθικός κανόνας που επιβάλετε, είναι απλά στάση ζωής .Ο σεβασμος δεν είναι απαραιτητα εχθρος της δυναμης.

Πηγή: http://periploys.blogspot.com/