Ο ραγιαδισμός ως επάγγελμα μπορεί να είναι προσόν στην πολιτική, αλλά για τους υπόλοιπους πολίτες αποτελεί καρκίνωμα...
Όσο και να μην μας αρέσει αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
Ο (νεο)Έλληνας έχει μάθει να κάθεται και να περιμένει να τα κάνουν όλα οι άλλοι.
Έχει συνηθίσει να ζητάει ρουσφέτια και μετά να κατηγορεί την κοινωνία, τα κόμματα, το σύμπαν για την αδικία που υπάρχει.
Μηδέ εμού εξαιρουμένου, αρέσκεται να ρίχνει τις ευθύνες στους πολιτικούς και γενικά σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό του, λες και οι πολιτικοί ή τα κόμματα δεν προέκυψαν από τη δική του στήριξη δεκαετίες τώρα.
Ο (νεο)Έλληνας είναι ραγιάς γιατί δεν προσπαθεί να βελτιωθεί ο ίδιος, αλλά προσπαθεί περισσότερο για το κακό των άλλων που προοδεύουν και τους οποίους ζηλεύει.
Του αρκεί ένα ξεροκόμματο για να κλείσει το στόμα του κοιτάζοντας από μακριά την αδικία και τα αίσχη που συμβαίνουν.
Είναι ραγιάς γιατί όταν καλείται να συμμετάσχει σε μια μορφή αντίδρασης που θα εκτεθεί αναγκαστικά επώνυμα, το βάζει στα πόδια και προτιμάει ένα φραπέ για να σχολιάσει επικριτικά τι κάνουν οι άλλοι και τι θα έκανε ο ίδιος αν ήταν στη θέση τους.
Είναι ραγιάς γιατί ακόμα και τη στιγμή που χρεοκοπεί η χώρα αρνείται να δει την πραγματικότητα και προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στα αντίπαλα κόμματα χωρίς να αναγνωρίζει τη δική του προσωπική ευθύνη αλλά και τα εγκλήματα που έκαναν τα κόμματα που ψηφίζει.
Είναι ραγιάς γιατί μπροστά στη δική του εξυπηρέτηση είναι έτοιμος να καταπατήσει κάθε έννοια δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και ισονομίας.
Τα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν ήταν αποτέλεσμα τίποτα άλλου παρά ενός και μόνο πράγματος.
Οι Τούρκοι είχαν βρει τον τρόπο που έπρεπε να συμπεριφέρονται στους ραγιάδες για να τους έχουν ήσυχους και υπόδουλους χωρίς να φωνάζει κανένας.
Οι (νεο)Έλληνες είναι έτοιμοι να αποδεχθούν τη νέα σκλαβιά που τους ετοίμασαν.
Ως ραγιάδες θα τα υπομείνουν όλα ήσυχα και χωρίς πολλά πολλά.
Ένα ξεροκόμματο θα είναι αρκετό για να βουλώσει τα στόματα όσων τυχόν θα αντιδράσουν.
Αυτή είναι η μοίρα αυτού του λαού και το μέλλον του προδιαγεγραμμένο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε είπαμε: δε βγάζω τον εαυτό μου απ΄έξω όπως θα σπεύσουν να κάνουν πολλοί διαβάζοντας αυτήν την ανάρτηση.
Πηγή:http://kostasxan.blogspot.com
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Ο (νεο)Έλληνας ραγιάς γεννήθηκε, ραγιάς και θα πεθάνει ...
Labels:
ανοησία,
Αξίζει να τα διαβάσεις,
Νεοέλληνες,
ραγιαδισμός,
υποδούλωση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου