Στο όρος Βόιο η «βασίλισσα του νερού»...

Κάθε εποχή έχει τη δική της ομορφιά στο Βόιο. Όσοι έχουν περπατήσει στις ράχες και τις ρεματιές του ήμερου βουνού συμφωνούν σε αυτό.
Ίσως μερικοί να το αποφεύγουν αυτή την περίοδο που λιώνουν τα χιόνια κι αρχίζουν να κατεβαίνουν ατέλειωτα νερά, γιατί η λάσπη μερικές φορές δυσκολεύει την πρόσβαση. Όμως μάλλον κάνουν λάθος λογαριασμό, γιατί το θέαμα τους αποζημιώνει.
Το νερό είναι πανταχού παρόν: το βλέπεις, το νιώθεις, το μυρίζεις και φυσικά το πίνεις. Μια ευχάριστη πολιορκία από ρέματα, ποτάμια, καταρράκτες και βάθρες.
Σε αυτό το περιβάλλον βρέθηκε μια τετραμελής ομάδα της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης, που αποφάσισε να επισκεφτεί τις τρεις βάθρες του καταρράκτη με το …. ινδιάνικο όνομα «Σκοτωμένο νερό».
Η ομάδα έφτασε οδικώς στον ανέγγιχτο Αυγερινό. Πέρασε το φουσκωμένο ποτάμι του Πραμόριτσα και πήρε το δρόμο προς το Βυθό. Στη συνέχεια εγκατέλειψε την άσφαλτο και προχώρησε στο χωματόδρομο και μετά στο σηματοδοτημενο από την Οικολογική Κίνηση μονοπάτι. (Ευτυχώς οι ζημιές στις πινακίδες είναι λίγες, αλλά μια συντήρηση είναι απαραίτητη).
Ακολουθώντας το ρέμα Καψάλια, που ήταν στις δόξες του, η ομάδα επισκέφθηκε την κάτω και την πάνω βάθρα του καταρράκτη για να καταλήξει στην τρίτη, την «κρυμμένη», η οποία δεν φαίνεται από το βασικό μονοπάτι.

Μετά την πορεία η ομάδα επισκέφτηκε το μοναδικό δίδυμο Βυθού – Πενταλόφου, όπου όμως η προσγείωση ήταν ανώμαλη. Μια τεράστια παράνομη κεραία κινητής τηλεφωνίας (στα όρια του παραδοσιακού οικισμού !! ) μας χάλασε τη διάθεση και έβαλε νέα καθήκοντα για τη Δευτέρα : Ποιος, Πότε και Γιατί;
Καταγγελίες , επισκέψεις σε πολεοδομίες και νομαρχίες, με σύμμαχο μας βέβαια την Κοινότητα Πενταλόφου που δεν μπορεί να βρεί άκρη.

Τι θα γίνει με αυτό τον τόπο:
μπορεί ακόμη να σε απογειώνει, αλλά κάθε μέρα σε πληγώνει !

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ