Ο πιο τραγικός φύλακας...

Η εικόνα του σπηλαίου του Πλάτωνα είναι τραγική. Να προσπαθείς να πεις στους άλλους τι βρήκες «εκεί έξω» όταν κατάφερες να βγεις, και εκείνοι να θέλουν να σε χτυπήσουν και να σε σκοτώσουν αντί να θέλουν να σε ακούσουν. Αλλά στην εποχή μας υπάρχει και μεγαλύτερη τραγικότητα: Είναι η τραγικότητα εκείνων που νομίζουν ότι κατάφεραν να ελευθερωθούν, ενώ εξακολουθούν και είναι δεμένοι στα δεσμά τους. Εκείνων που ένιωσαν μια αμφίβολη λάμψη να ξεγλιστράει κάπου παραπέρα, μια λάμψη που δεν κατάφεραν να τη δούνε καθαρά, ούτε κατάλαβαν καλά καλά τι είδαν…. Εκείνων που κάποιος τους είπε ψέματα ότι εκείνη η σκιά ήταν «ο Θεός» ή «η Αλήθεια» και εκείνοι πίστεψαν, και έγιναν μάλιστα φανατικοί του ψέματος… Πλέον κανείς δεν τολμάει να τους μιλήσει, να τους πει για το πραγματικό φως, ή για τις περιπέτειες εκείνων που πραγματικά είδαν τι υπάρχει εκεί έξω. Θα πολεμήσουν, θα απειλήσουν, εκείνον που θα τους μιλήσει για το φως, γιατί αυτοί μιλούν για σκιές, και οι σκιές διαλύονται σε κάθε υποψία φωτός. Δεν θέλουν να διαλυθούν οι σκιές τους. Για αυτό και προτιμούν να κάνουν εκείνον που μιλάει για το φως, να σιωπήσει… Αυτή είναι η πιο άσχημη πραγματικότητα. Να νομίζεις ότι είσαι φυγάς, ενώ είσαι στην ουσία ο πιο τραγικός φύλακας…”

Πηγή: http://www.antidogma.gr