Αμφιβολία: Αυτό που μας κάνει Ανθρώπους...

Όλα ξεκινούν από την Αμφιβολία. Από αυτήν ξεκινούν η Αναζήτηση και η Δημιουργία.
Η Αμφιβολία είναι αυτή που σε κάνει να μη δέχεσαι τα δεδομένα.

Αυτή είναι που σε βάζει να φαντάζεσαι εναλλακτικές διαδρομές.

Αυτή σε κάνει να επαναστατείς απέναντι στη «καθεστηκυία» τάξη. Αν δεν αμφιβάλλεις, απλά δέχεσαι, γίνεσαι στην καλύτερη περίπτωση ένας αγαθός και χαρούμενος Βούδας (στη χειρότερη δεν θα αναφερθώ) αλλά σε καμιά περίπτωση δημιουργικός άνθρωπος.
Ο δημιουργός αμφιβάλλει για τη Φύση, αμφιβάλλει για αυτό που βλέπει, αμφιβάλλει για τον ίδιο του τον εαυτό, και έτσι γίνεται κάτι «παραπάνω».
«Σκέφτομαι άρα υπάρχω» έλεγε ο Καρτέσιος, επειδή ήταν όμως πιστός Χριστιανός και φοβόταν να θέσει θέμα πίστης. Και τα κομπιούτερ σκέφτονται, αλλά δεν υπάρχουν ως όντα. Άρα, ο Καρτέσιος κάνει λάθος!
Το σωστό είναι «Αμφιβάλλω άρα υπάρχω». Τα κομπιούτερ δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν μηχανές και άψυχα. Τα ζώα δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν ζώα.
Ο Άνθρωπος, αυτό το σπάνιο ζώο, ήταν το μοναδικό που σήκωσε κεφάλι και είπε «Για δες! Αυτό μπορεί να φαίνεται έτσι, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι…» και έτσι άρχισε να γίνεται κάτι πέρα από μηχανή…
Όταν ο άνθρωπος δεν αμφιβάλλει, γίνεται ξανά «ρες», πράγμα, μια απλή, πειθήνια, προβλέψιμη μηχανή. Και μάλλον όχι μόνο μηχανή, αλλά και όπλο, που στρέφεται πολλές φορές ενάντια στους πραγματικούς Ανθρώπους, εκείνους που τολμούν να αμφιβάλλουν…

Πηγή: http://www.antidogma.gr/