Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Για να ζήσεις, χρειάζεται θάρρος...


«Για να ζήσεις, χρειάζεται θάρρος. Τόσο ο ανέπαφος σπόρος, όσο κι εκείνος που σπάει το περίβλημα του έχουν τις ίδιες ιδιότητες. Όμως, μόνο εκείνος που θα σπάσει το περίβλημα θα είναι ικανός να μπει στην περιπέτεια της ζωής. Τούτη η περιπέτεια περικλείει μια και μοναδική αξία : να ανακαλύψουμε ότι δεν μπορούμε να ζούμε μόνο απ τις εμπειρίες των άλλων και γιαυτό να είμαστε πάντα διατεθειμένοι να της παραδοθούμε. Είναι αδύνατο να δανειστείς τα μάτια του ενός, τα αφτιά του άλλου, ώστε να ξέρεις τι θα συμβεί. Κάθε ύπαρξη είναι διαφορετική, έχει τη δική της ξεχωριστή ιδιαιτερότητα. Ό,τι και να με περιμένει, επιθυμώ να έχω την καρδιά ανοιχτή, έτοιμη να δεχθεί το οτιδήποτε. Να μη φοβάμαι να ακουμπήσω το χέρι μου στον ώμο κάποιου, μέχρι να κοπεί. Να μη φοβάμαι να κάνω κάτι που έκανε κάποιος πριν από μένα, μέχρι να πληγωθώ. Άσε να είμαι ανόητος σήμερα, αφού τούτο το πρωί μονό ανοησίες μπορώ να δωσω. πιθανον να το μετανιώσω, αλλά δεν έχει σημασία. Αύριο ποιος ξέρει μπορεί να είμαι λιγότερο ανόητος.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top