13 χρόνια πριν, σαν σήμερα, βραβεύτηκε το ντοκιμαντέρ ¨Απαλλοτρίωση (EXPROPRIATION)¨ στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης...

Σε μια έκταση 150.000 στρεμμάτων στη Δυτική Μακεδονία, αναπτύσσονται τα λιγνιτωρυχεία της πιο βρώμικης εταιρίας παραγωγής ηλεκτρισμού στην Ευρώπη.
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού τροφοδοτεί με το ¨εθνικό μας καύσιμο¨, τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της και έχει ζητήσει να της παραδοθούν ακόμα 60.000 στρέμματα προκειμένου να εξασφαλίσει με ηλεκτρική ενέργεια εμάς και κέρδη τον εαυτό της.
Μέχρι στιγμής, έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι και έχει έρθει η σειρά για άλλους 10.000. Ο αριθμός όλων αυτών που έχουν αρρωστήσει ή πεθάνει από τη βαριά ατμοσφαιρική ρύπανση είναι άγνωστος αφού όλα αυτά τα χρόνια έχει αποφευχθεί μια συνολική επιδημιολογική μελέτη.
Προκειμένου να εξασφαλιστεί με ηλεκτρική ενέργεια η Ελληνική οικονομία, η ΔΕΗ, απαντάει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Λειτουργεί για το κοινό συμφέρον, σύμφωνα με διεθνείς και Ευρωπαϊκούς νόμους και πρέπει να συνεχίσει. Εξασφαλίζοντας έτσι, με ηλεκτρική ενέργεια τους Έλληνες και βοηθώντας στην ανάπτυξη και ευμάρειά τους.
Για πρώτη φορά ένα ντοκιμαντέρ καταγράφει τη συνολική καταστροφή στη δυτική Μακεδονία και τους ανθρώπους της.
Ζητήματα που αναπτύσσονται στο ντοκιμαντέρ:
Πότε και πως η ΔΕΗ ξεκίνησε τη δράση της στη περιοχή (ιστορία). Τι μεθόδους και τακτικές χρησιμοποίησε για να πάρει τα χωράφια των ντόπιων κατοίκων και να αναπτύξει τα ορυχεία της (νόμος περί αναγκαστικής απαλλοτρίωσης). Πως οι διευθυντές και τα υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη παραπλάνησαν τους κατοίκους της περιοχής για να μην αντιδρούν (προσλήψεις και ο μύθος του ¨καλού γαμπρού¨). Πόσο και πως το ίδιο το κράτος ευθύνεται στη διαμόρφωση του καθεστώτος λεηλασίας (παρανομίες και υπερβάσεις χωρίς επιπτώσεις). Τι κερδίζει πραγματικά η περιοχή και τι πιθανότητες υπάρχουν να αποκατασταθεί (ανταποδοτικά οφέλη – τοπικός πόρος ανάπτυξης).
Άλλα σημαντικά ζητήματα είναι της: υγείας, καταστροφής των νερών και της γης, τα γειτονικά οικοσυστήματα (Βεγορίτιδα, Αλιάκμονας), κλπ.
Το ντοκιμαντέρ έχει θέμα τις συνέπειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη δυτική Μακεδονία και ερευνά την ευθύνες της ΔΕΗ, του κράτους, των τοπικών αρχών, αλλά και τις δικιές μας, ως καταναλωτές.
Διάρκεια: 107΄
Έρευνα - Σενάριο - Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαδάκης
13 χρόνια πριν, σαν σήμερα, αυτήν την στιγμή, παραλαμβάνω το βραβείο για την ¨Απαλλοτρίωση¨ στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ένα πολύ απαιτητικό ντοκιμαντέρ, με πάρα πολλά ταξίδια, με πολύ κόσμο που βοήθησε, με πολύ ευθύνη απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που με εμπιστεύθηκαν και που έκανα 4 χρόνια να τελειώσω. Το βραβείο συνοδευόταν από το χρηματικό ποσό των 3000Ε με υποχρέωση να παραδώσω την ταινία για δύο προβολές στην ΕΡΤ3. Όσοι είστε της δουλειάς γνωρίζετε ότι εκείνη την εποχή αυτά τα χρήματα ήταν απλά τα τηλεοπτικά δικαιώματα για την μετάδοση ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Επειδή όμως το βραβείο δόθηκε εξ ημισείας με μια άλλη ταινία, τελικά το ποσό θα το μοιραζόμασταν. Δηλαδή, έπαιρναν τα δικαιώματα με τα μισά λεφτά και θα είχαν να κοκορεύονται ότι χορήγησαν και το βραβείο!
Έναν μήνα μετά, με πήρε τηλέφωνο μια γραμματέας από την ΕΡΤ3 και με κάλεσε να πάω να παραδώσω την ταινία και να υπογράψω τα χαρτιά για να μπω στην σειρά πληρωμής.
Της είπα τον προβληματισμό μου και ότι δεν μπορώ να δεχθώ το βραβείο αν δεν διορθωθεί η αδικία. Τρεις μέρες μετά μου τηλεφώνησε η ιδιαιτέρα του διευθυντή και μαλώνοντάς με μου είπε ότι με αυτά τα λεφτά αγοράζουν ¨Βουγιουκλάκη¨ και ποιος είμαι εγώ που ζητάω κάτι τέτοιο!
Το ντοκιμαντέρ έπαιξε σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην περιοχή Πτολεμαϊδας, Κοζάνης, Φλώρινας, κλπ, κυκλοφόρησε σε DVD χέρι – χέρι, χρησιμοποιήθηκε από τους ντόπιους στις δίκες υπέρ των αποζημιώσεών τους και δημοσιοποιήθηκε ελεύθερα στο vimeo, όπου σε λιγότερους από έξι μήνες ξεπέρασε τις 45.000 προβολές.
Σήμερα συνεχίζει το ταξίδι του μέσα από το Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=r3SJ2sWHrbQ

Διαβάστε περισσότερα...

Ερώτηση Βελόπουλου για "εγκαταλειμμένα ορυχεία στην Δυτική Μακεδονία και χωρίς εργασίες μελλοντικής αποκατάστασης"...

Σύμφωνα με ενημέρωση κατοίκων του Αμυνταίου, η σημερινή εικόνα του άξονα Κοζάνης - Πτολεμαίδας - Αμυνταίου - Φλώρινας, εκεί που πριν λίγα χρόνια εργάζονταν χιλιάδες ανθρακωρύχοι, έχει μεταβληθεί σε μια εγκαταλειμμένη περιοχή με καθιζήσεις, κατολισθήσεις, περαιτέρω εξαφάνιση του υδροφόρου ορίζοντα, κουφάρια «ΑΗΣ», εγκαταλελειμμένοι τεράστιοι εκσκαφείς μέσα στις τρύπες των ορυχείων. Μας μετέφεραν οι ως άνω ότι στην περιοχή τους το ορυχείο λιγνίτη στις όχθες τριών λιμνών, Χειμαδίτιδας, Ζάζαρης και Πετρών έχει μετατραπεί σήμερα 35 χρόνια μετά τις εξορύξεις σε μία τεράστια «τρύπα» βάθους 200 μέτρων, διαμέτρου αρκετών χιλιομέτρων και περιμέτρου μεγαλύτερης των 17 χιλιομέτρων. Η λίμνη Χειμαδίτιδα φαντάζει να κρέμεται στο χείλος του γκρεμού αυτής της τεράστιας τρύπας, καθώς οι όχθες της απέχουν ελάχιστα από το χείλος του ορυχείου. Οι ειδικοί επιστήμονες ανησυχούν για το μέλλον των λιμνών αυτών και του οικοσυστήματός τους, μετά από σχετικά πορίσματα μελετών, κατόπιν παραγγελίας της εισαγγελίας Φλώρινας. Με κύρια αιτία των δεινών να αποτελεί το εγκαταλελειμμένο σήμερα ορυχείο και η δραστηριότητα της ΔΕΗ χωρίς καμία μέριμνα και σχεδιασμό για οποιαδήποτε μελλοντική αποκατάσταση από μέρους της. Θεωρούν οι ως άνω ότι η ορθολογική αξιοποίηση των εκτάσεων των πρώην ορυχείων, περίπου 230.000 στρεμμάτων, θα μπορούσε να συμβάλλει στην οικονομική αναζωογόνηση της ευρύτερης περιοχής τους. Ζητούν οι ως άνω κάτοικοι της περιοχής από την Πολιτεία την αποκατάσταση των εκτάσεων των λιγνιτικών ορυχείων και την επαναπόδοσή τους στην τοπική κοινωνία.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε, ώστε να προχωρήσει η αποκατάσταση των εκτάσεων των λιγνιτικών ορυχείων της Δυτικής Μακεδονίας και επαναπόδοσή τους στην τοπική κοινωνία;

Διαβάστε περισσότερα...

Στις 3 πιο μολυσμένες περιοχές της χώρας περιοχή της Κοζάνης...

Η λίστα με τις πιο μολυσμένες περιοχές στην Ελλάδα δόθηκε στη δημοσιότητα.
Η έκθεση της IQAir, μιας ελβετικής εταιρείας που παρακολουθεί την παγκόσμια ποιότητα του αέρα, εξέτασε συγκεκριμένα τα λεπτά σωματίδια, ή PM2.5, έναν από τους μικρότερους αλλά πιο επικίνδυνους ρύπους.
Τα PM2,5 προέρχονται από πηγές όπως είναι η καύση ορυκτών καυσίμων, οι καταιγίδες σκόνης και οι πυρκαγιές. Είναι τόσο μικροσκοπικό σωματίδιο- το 1/20 του πλάτους μιας ανθρώπινης τρίχας- που μπορεί να ταξιδέψει πέρα ​​από τις συνήθεις άμυνες του σώματός σας στους πνεύμονες ή στην κυκλοφορία του αίματος.
Τα σωματίδια προκαλούν ερεθισμό και φλεγμονή και έχουν συνδεθεί με αναπνευστικά προβλήματα και χρόνια νεφρική νόσο. Η έκθεση στα σωματίδια αυτά μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο και έχει συσχετιστεί με υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους.
Οι 10 πιο μολυσμένες περιοχές στην Ελλάδα, για το 2024, είναι:
1. Ιωάννινα (πόλη της Ηπείρου)
2. Πλαγιάρι (κωμόπολη του Δήμου Θέρμης)
3. Ελλήσποντος (δήμος του νομού Κοζάνης)
4. Αλίαρτος (κωμόπολη του Δήμου Αλιάρτου-Θεσπιέων)
5. Ελευσίνα (πόλη της Αττικής)
6. Βασιλικά (κωμόπολη στον νομό Θεσσαλονίκης)
7. Τρίλοφος (κωμόπολη της Κεντρικής Μακεδονίας)
8. Ορεστιάδα (πόλη στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Έβρου)
9. Θεσσαλονίκη (μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό πόλη της Μακεδονίας)
10. Λυκόβρυση (δήμος στον Βόρειο Τομέα Αττικής)

Όσο για το ποιες είναι οι πιο καθαρές, από πλευράς αέρα, περιοχές στην Ελλάδα, ακολουθεί η λίστα:
1. Νέα Ραιδεστός (κωμόπολη του δήμου Θέρμης)
2. Δύο Χωριά (χωριό στην Τήνο)
3. Βουλιαγμένη (προάστιο στα νότια της Αθήνας)
4. Ρίο (παραθαλάσσιος οικισμός του δήμου Πατρέων)
5. Άγιος Νικόλαος (Κρήτη)
6. Σητεία (παραλιακή πόλη της ανατολικής Κρήτης)
7. Άγιος Παύλος (περιοχή του δήμου Νεάπολης – Συκεών)
8. Ηλιούπολη (νότιο προάστιο της Αθήνας)
9. Χαϊδάρι (κοντά στο όρος Αιγάλεω, βόρεια του Πειραιά)
10. Hράκλειο (Κρήτη)

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) λέει ότι τα μέσα ετήσια επίπεδα PM2,5 δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 5 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο.
Σχετικά με την Αττική, οι 10 περιοχές που είναι πιο μολυσμένες είναι:
1. Ελευσίνα
2. Λυκόβρυση
3. Αχαρνές
4. Χαλάνδρι
5. Πετρούπολη
6. Πεύκη
7. Θρακομακεδόνες
8. Αθήνα
9. Άνω Λιόσια
10. Πειραιάς

Από την άλλη, οι 10 πιο καθαρές περιοχές στην Αττική είναι:
1. Βουλιαγμένη
2. Ηλιούπολη
3. Χαϊδάρι
4. Παπάγου
5. Βύρωνας
6. Βριλήσσια
7. Νίκαια
8. Γλυφάδα
9. Χολαργός
10. Κερατσίνι

Πηγή: lifo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οριστική Παρακατάθεση Αποζημίωσης από τη ΔΕΗ για Απαλλοτριώσεις στις Τ.Κ. Κομάνου, Μαυροπηγής και Ποντοκώμης...

Αριθμ. 187350/21785/16.12.2024 ΦΕΚ Δ 39/07.02.2025
Ειδοποίηση οριστικής παρακατάθεσης αποζημίωσης από τη ΔΕΗ ΑΕ για αναγκαστική απαλλοτρίωση της κτηματικής περιοχής των Τ.Κ. Κομάνου, Μαυροπηγής Δήμου Εορδαίας και Ποντοκώμης Δήμου Κοζάνης της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης, για λόγους εκμετάλλευσης του υποκείμενου λιγνιτικού κοιτάσματος (ΟΠΚ2 Απαλλοτρίωση).
Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ Α.Ε
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7 και 8 του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων (ν. 2882/2001, Α’ 17) πληροφορεί όλους όσους:
Α. ‘Εχουν δικαιώματα κυριότητας ή άλλα εμπράγματα δικαιώματα:
ή Β. ‘Εχουν εγγράψει υποθήκη ή έχουν επιβάλει κατάσχεση ή με οποιοδήποτε τρόπο διεκδικούν τα ακίνητα που βρίσκονται στην κτηματική περιοχή των Τ.Κ. Κομάνου, Μαυροπηγής του Δήμου Εορδαίας και Ποντοκώμης του Δήμου Κοζάνης της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης για λόγους εκμετάλλευσης του υποκείμενου λιγνιτικού κοιτάσματος (ΟΠΚ2 Απαλλοτρίωση) και έχουν απαλλοτριωθεί με την υπό στοιχεία Δ9/Δ/Φ53/5876/948/9.4.2013 (Α.Α.Π. 133) απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και τροποποιητική αυτής η υπό στοιχεία Δ9/Δ/Φ53/οικ.2285/425/5.2.2014 (Α.Α.Π. 49) τα εξής:
Η αποζημίωση που καθόρισε η υπ’ αρ. 14/2019 απόφαση Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας και οι υπ’ αρ. 93/2015, 160/2015, 170/2015, 230/2015 232/2015, 258/2015, 261/2015, 293/2015, 322/2015, 159/2017, 287/2017, 383/2017, 390/2017, 237/2018, 255/2019, 388/2019, 128/2020, 217/2020, 258/2020, 315/2021, 199/2022, 200/2022, 233/2022, 269/2022, 271/2022 και 427/2023 αναγνωριστικές αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης για τα παραπάνω ακίνητα και τα συστατικά και παραρτήματά τους έχει κατατεθεί στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων με το υπ’ αρ. 22460/26.11.2024 γραμμάτιο σύστασης παρακαταθήκης ποσó πενήντα πέντε χιλιάδων τριακοσίων εβδομήντα οκτώ ευρώ και σαράντα λεπτών (55.378,40 €) και αφορά αποζημίωση απαλλοτριούμενης έκτασης.
Επίσης η ΔΕΗ παρακατάθεσε με το υπ’ αρ. 22459/26.11.2024 γραμμάτιο σύστασης παρακαταθήκης ποσό εννέα χιλιάδων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα ενός λεπτών (9.089,31 €) υπέρ του Δικηγορικού Συλλόγου Κοζάνης, που αφορά δικαστική δαπάνη δυνάμει της υπ’ αρ. 14/2019 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας για την πιο πάνω απαλλοτρίωση.
Τα παραπάνω ακίνητα εικονίζονται στον από Απρίλιο 2024 πίνακα οριστικής παρακατάθεσης της ΔΕΗ βάσει της υπ’ αρ. 14/2019 απόφασης Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας και των ως άνω αναγνωριστικών αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης για την ΟΠΚ2 απαλλοτρίωση.
Η παραπάνω αποζημίωση είναι αποδοτέα στους δικαιούχους που θα αναγνωρισθούν σύμφωνα με τον νόμο.
Η Διευθύντρια Νομικής Υποστήριξης Συμβατικής Παραγωγής και Ενεργειακών Συναλλαγών
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΑΤΣΕΡΕΛΗ

Διαβάστε περισσότερα...

«Δεν γίνεται με ένα νόμο και ένα άρθρο η μετεγκατάσταση- Μέλος της οικογένειας του αναδόχου στήριξε την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ»- Η απάντηση Μαλούτα για την Ποντοκώμη...

Στην αντεπίθεση πέρασε ο πρώην Δήμαρχος Κοζάνης, Λάζαρος Μαλούτας, απαντώντας στην πρόσφατη ανακοίνωση της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Κοζάνης, σχετικά με τις ευθύνες που του απέδιδε για την καθυστέρηση στην μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης.
Ο Λάζαρος Μαλούτας δε διστάζει μάλιστα να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και την παράταξη που υποστήριξε στις αυτοδιοικητικές εκλογές 2019, με μέλος της οικογένειας του ανάδοχου εργολάβου το οποίο όπως σημειώνει «υποστήριξε εμφανώς την συγκεκριμένη παράταξη».
Αφού ο ίδιος παραθέτει μια σειρά γεγονότων για την διανομή Οικοπέδων, τις ευθύνες ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ για τους Πυλώνες, τα Χρονοδιαγράμματα κ.α., υπογραμμίζει με νόημα πως «η μετεγκατάσταση δεν μπορεί να γίνει με ένα νόμο και ένα άρθρο, όπως… έγινε η κατάργηση των μνημονίων, όπως κάποιοι μπορεί να φαντάζονται». Τέλος, ο πρώην Δήμαρχος Κοζάνης, υποστηρίζει πως η μετεγκατάσταση «είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό, συνεννόηση και συνεργασία και βεβαίως πόρους».
Στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ αποδιδόταν ευθύνες στον πρώην Δήμαρχο Κοζάνης, Πάρι Κουκουλόπουλο, τον πρώην Περιφερειάρχη, Γιώργο Κασαπίδη, τους Βουλευτές της ΝΔ, αλλά και στον Λάζαρο Μαλούτα για τον οποίο τόνιζε μεταξύ άλλων:
«Ο πρώην δήμαρχος Κοζάνης κ Λ Μαλούτας με τους άμεσους συνεργάτες του που επί της τελευταίας κυρίως θητείας τους (2019-2024), διαπράχτηκε και συνεχίζει το διαχρονικό ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ κατά των κατοίκων της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ, παρά τις ανέξοδες επανειλημμένα βαρύγδουπες δηλώσεις συμπαράστασης, λες και ήταν ξένοι, ενώ ήταν και είναι ένα από τα σοβαρό άμεσα ΖΗΤΗΜΑΤΑ που είχε και έχει να αντιμετωπίσει ο Δήμος ΚΟΖΑΝΗΣ».
Η αναλυτική τοποθέτηση του Λάζαρου Μαλούτα:
Ποντοκώμης το ανάγνωσμα….
Στις 29 Ιανουαρίου 2025, με ένα δελτίο τύπου, η Νομαρχιακή Επιτροπή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε το ερώτημα: «Ποιούς στοιχειώνει το φάντασμα της Νέας Ποντοκώμης;» Η μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης είναι ένα σημαντικό ζήτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί απλά και μάλιστα μέσα από ανακοινώσεις και δελτία τύπου. Ωστόσο, θεωρούμε απαραίτητο να παραθέσουμε ορισμένες πληροφορίες και διευκρινίσεις, ώστε να αποφευχθούν παρερμηνείες και ψευδείς εντυπώσεις.
1) Διανομή Οικοπέδων και Θέμα Πυλώνων
Τα οικόπεδα στη θέση εγκατάστασης του νέου οικισμού Ποντοκώμης διανεμήθηκαν στους δικαιούχους τον Ιανουάριο του 2019, χρονιά πολλαπλώς προεκλογική για όσους δεν θυμούνται. Η διανομή διενεργήθηκε με τους πυλώνες της υψηλής τάσης να ορθώνονται πάνω από την περιοχή του νέου οικισμού, με ασαφές τοπίο ως προς το ποιος έφερε την ευθύνη για τη μετακίνησή τους.
2) Ευθύνες ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ για τη απομάκρυνση των Πυλώνων
Το δελτίο τύπου εμφανίζει τη ΔΕΗ και τον ΑΔΜΗΕ ως ενιαία οντότητα, μια διατύπωση που δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις, ειδικά όταν γίνεται συζήτηση για την κατανομή των ευθυνών αναφορικά με τη μετακίνηση των πυλώνων.
Αρχικά, η ενιαία ΔΕΗ είχε αναγνωρίσει τη δική της ευθύνη και είχε δεσμευτεί να χρηματοδοτήσει την απομάκρυνση των πυλώνων υψηλής τάσης από τη Νέα Ποντοκώμη. Ωστόσο, μετά τον Ιούνιο του 2017, όταν υιοθετήθηκε το μοντέλο του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού των δικτύων υψηλής τάσης, την ευθύνη διαχείρισης των οποίων ανέλαβε ο ΑΔΜΗΕ, η ΔΕΗ μετέφερε την ευθύνη απομάκρυνσης των πυλώνων στον ΑΔΜΗΕ.
Την αυτοδιοικητική περίοδο 2019-2023, που είχαμε την ευθύνη διαχείρισης στο Δήμο Κοζάνης, με δικές μας προσπάθειες η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) γνωμοδότησε εγγράφως ότι η μετακίνηση των πυλώνων αποτελεί έργο κοινής ωφέλειας. Ως αποτέλεσμα αυτής της γνωμοδότησης, η ευθύνη υλοποίησης του έργου ανατέθηκε στον ΑΔΜΗΕ. Σήμερα λοιπόν υπάρχει καθαρή εικόνα για την ευθύνη για την απομάκρυνση των πυλώνων υψηλής τάσης.
3) Διαδικασίες και Χρονοδιαγράμματα υλοποίησης Δημόσιων Έργων
Τα δημόσια έργα υλοποιούνται βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας. Όταν προκύπτουν βάσιμοι λόγοι για παρατάσεις στα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης, αυτές εγκρίνονται από τα συλλογικά όργανα του ιδιοκτήτη του έργου, έπειτα από τεκμηριωμένες εισηγήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών.
Στην περίπτωση της Νέας Ποντοκώμης, όλες οι παρατάσεις που δόθηκαν στον ανάδοχο του έργου, την περίοδο 2019-2023 εγκρίθηκαν ομόφωνα από τα συλλογικά όργανα του Δήμου. Μάλιστα, υπέρ αυτών των αποφάσεων ψήφισε και η παράταξη που υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές του 2019.
Επιπλέον, την περίοδο 2019-2023, λόγω της πανδημίας του COVID-19, δόθηκαν γενικές χρονικές διευκολύνσεις σε όλα τα δημόσια έργα της χώρας, ώστε να προσαρμοστούν στα μέτρα προστασίας από την πανδημία, γεγονός που επιμήκυνε το χρονοδιάγραμμα κατασκευής όλων των δημόσιων έργων. Σε κάθε περίπτωση αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν για το έργο που επί των ημερών μας δημοπρατήθηκε.
4) Ανάδοχος του έργου
Στο δελτίο τύπου γίνεται αναφορά και στο όνομα του αναδόχου του έργου, με τρόπο που φαίνεται να δημιουργεί διάφορους συνειρμούς.
Ωστόσο, αυτό που είναι ευρέως γνωστό στην Κοζάνη είναι ότι στις δημοτικές εκλογές του 2023, μέλος της οικογένειας του αναδόχου υποστήριξε εμφανώς την ίδια παράταξη που είχε στηρίξει επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές του 2019.

Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι απαιτείται πολλαπλή και συντονισμένη προσπάθεια από διάφορες πλευρές, ώστε η Νέα Ποντοκώμη να αποκτήσει τη μορφή που της αρμόζει και να διασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους της.
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωριστεί ότι η μετεγκατάσταση ενός οικισμού είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, γεμάτο προκλήσεις και προβλήματα. Είναι βέβαιο ότι και η συγκεκριμένη μετεγκατάσταση θα αντιμετωπίσει χρηματοδοτικό έλλειμμα στο άμεσο μέλλον, γεγονός που θα επηρεάσει την ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι απαιτείται η συμβολή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, ώστε η διαδικασία να προχωρήσει ομαλά.
Η μετεγκατάσταση δεν μπορεί να γίνει με ένα νόμο και ένα άρθρο, όπως… έγινε η κατάργηση των μνημονίων, όπως κάποιοι μπορεί να φαντάζονται.
Είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό, συνεννόηση και συνεργασία και βεβαίως πόρους.

Διαβάστε περισσότερα...

Σφοδρή επίθεση ΣΥΡΙΖΑ σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και εργολάβο Μαρκογιαννάκη για την νέα Ποντοκώμη το χωριό φάντασμα...

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προβάλει το ερώτημα:
«Ποιους στοιχειώνει …ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ…»
Η αναγκαστική απαλλοτρίωση του ιστορικού παλιού οικισμού της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ αποφασίστηκε από την ελληνική πολιτεία το 2007-2008,για τα αποθέματα λιγνιτών που υπάρχουν στο υπέδαφος της, με σκοπό την τροφοδοσία του νέου υπερσύγχρονου Ατμοηλεκτρικού Σταθμού (ΑΗΣ)-ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ 5, ο οποίος αποφασίστηκε να γίνει την ίδια περίοδο 2007-2008 επί ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή. (Πρέπει να επισημανθεί εξ αρχής ότι η λειτουργία του ΑΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ 5 σχεδιάστηκε από τη ΝΔ και κατασκευάστηκε να λειτουργήσει με λιγνίτη τουλάχιστο μέχρι το 2050, όμως ο Μητσοτάκης αμέσως μετά την εκλογή του το 2019 αποφάσισε την απολιγνιτοποίηση και το κλείσιμο του σταθμού το 2028, ενώ το κόστος κατασκευής του ξεπέρασε το ενάμιση δις €.!)
Μετά το 2012 εκδικάστηκαν και δόθηκαν οι αποζημιώσεις που δικαιούνταν οι κάτοικοι της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ, η οποία ήταν μια από τις μεγαλύτερες Κοινότητες του Νομού Κοζάνης και στη συνέχεια δόθηκαν 905 οικόπεδα στους δικαιούχους, νότια της ΖΕΠ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Δ Μ-κατά μήκος του δρόμου προς τον Άργιλο, για την «ΕΠΑΝΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ» τους στο νέο οικισμό. Η απόφαση προέβλεπε την υποχρέωση της ΔΕΗ για την αντικατάσταση του δικτύου υπερυψηλής τάσης με υπογειοποίηση των ηλεκτρικών γραμμών που περνούν από τη βόρεια πλευρά του υπό ίδρυση νέου οικισμού.
Το Μάρτιο του 2020, στην αρχή δηλαδή της τελευταίας περιόδου Λ Μαλούτα, δημοπρατήθηκε το έργο κατασκευής των δημοσίων υποδομών για το νέο οικισμό ώστε μετά την ολοκλήρωση τους να μπορέσουν οι δικαιούχοι Ποντοκωμίτες να κτίσουν τα σπίτια τους και τους κοινόχρηστους χώρους και επιτέλους να μετεγκατασταθούν στη ΝΕΑ ΠΟΝΤΟΚΩΜΗ.! Στο σχετικό «μειοδοτικό» διαγωνισμό του εργοδότη Δήμου Κοζάνης, ο ανάδοχος εργολάβος κ. Μαρκογιαννάκης, ανέλαβε να κατασκευάσει τις δημόσιες υποδομές του οικισμού έναντι του ποσού των (10.220.600)€, με την υποχρέωση να ξεκινήσει την εκτέλεση του έργου το Μάρτιο του 2020 και να το παραδώσει σε 24 μήνες δλδ αρχή του 2022…
Στην υποχρέωση του εργολάβου περιλαμβάνονται: η εσωτερική και εξωτερική οδοποιία με πεζοδρόμια και ασφαλτόστρωση, τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης ακαθάρτων και όμβριων υδάτων, το δίκτυο άρδευσης, το δίκτυο σκαμμάτων τηλεθέρμανσης χωρίς σωληνώσεις, το υπόγειο δίκτυο τηλεπικοινωνιών χωρίς την οπτική ίνα, καθώς και τα σκάμματα υπογειοποίησης του δικτύου υπερυψηλής τάσης που διέρχεται πάνω από τον οικισμό.! Δηλαδή στη ΔΕΗ -ΑΔΜΗΕ έμενε η ανειλημμένη υποχρέωση να ξηλώσει τις υψηλές κολώνες με τα σύρματα του δικτύου και να υπογειοποιήσει το δίκτυο και φυσικά στο ΔΗΜΟ και στη ΔΕΥΑΚ να κατασκευάσουν τον αγωγό αποχέτευσης των λυμάτων του οικισμού της Ν ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ προς το ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ της Καρυδίτσας.
Όλα αυτά τα έργα υποδομής έπρεπε να γίνουν και να παραδοθούν σε 24 μήνες (δλδ σε δυο χρόνια) ώστε να είναι έτοιμοι οι ιδιοκτήτες των οικοπέδων να κτίσουν τα σπίτια τους και τους κοινόχρηστους χώρους-Πλατείες, Σχολεία, Κοινοτικό κατάστημα, εκκλησία κλπ - και να συγκροτήσουν το ΝΕΟ ΟΙΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗΣ ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ με την επανεγκατάστασή τους, μαζί με τις οικογένειές τους, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και γενικότερα τον πλούσιο πολιτισμό τους.
Τον πολιτισμό τους που μετέφεραν ξεριζωμένοι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ με τη βία των Οθωμανών από την ιερή πατρίδα τους, του ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ και τον συνέχισαν με αγώνα και περηφάνια μέχρι σήμερα, με το νέο ξεριζωμό τους λόγω της ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ απαλλοτρίωσης για το γενικότερο Καλό της Πατρίδας Ελλάδας…
Η εν λόγω εργολαβία όχι μόνο δεν εκτελέστηκε σε δυο χρόνια όπως προέβλεπε η σχετική ως άνω σύμβαση, αλλά δόθηκε παράταση άλλων δυο ετών από την προηγούμενη δημοτική αρχή του Λ. Μαλούτα, χωρίς πάλι να τελειώσει με τη λήξη της διετούς παράτασης δλδ το Μάρτιο του 2024.! Και βέβαια όπως ήταν επόμενο δόθηκε και νέα παράταση από την παρούσα Δημοτική αρχή.
Πληροφορίες μάλιστα λένε ότι ο εργολάβος εισέπραξε ήδη περίπου το 50% της αμοιβής. Αν περάσει κανείς κάνοντας έναν περίπατο προς τον Άργιλο θα αντικρίσει αντί για τον οικισμό της ΝΕΑΣ ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ έναν ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟ, μόνο με έξι(6) κατοικημένα διάσπαρτα σπίτια που ενώ κτίστηκαν σε πολύ αντίξοες συνθήκες, πήραν νερό μόλις πριν από 3-4 μήνες, δλδ μετά από τέσσερα χρόνια, όπως έγραφε ένα πανό που κρέμασε ένας αγανακτισμένος Ποντοκωμίτης ο οποίος, τόλμησε να κτίσει το σπίτι του χωρίς ακόμα να γίνουν οι αναγκαίες υποδομές...
Ποιοι λοιπόν έχουν την ευθύνη και «ποιους ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ το ανύπαρκτο χωριό-ΦΑΝΤΑΣΜΑ της Νέας ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ».!
Σίγουρα σοβαρό μέρος της ευθύνης φέρει η ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ που ανέλαβε και συνεχίζει να έχει την ευθύνη και υποχρέωση για τη μεταφορά - υπογειοποίηση του δικτύου Υπερυψηλής Τάσης ηλεκτρισμού που περνά μέσα από το βόρειο άκρο του νέου οικισμού.
Όμως πίσω από την ευθύνη και παράνομη παράλειψη της ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ προσπαθούν να κρυφτούν οι παρακάτω ΠΟΛΙΤΙΚΑ, οικονομικά και ηθικά υπεύθυνοι με την παροιμιώδη εγκληματική αδιαφορία και ατολμία τους:
Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι τοπικοί της παράγοντες και βουλευτές και κυρίως όλοι οι τοπικοί βουλευτές και υπουργοί της ΝΔ μετά το 2019 Παπαδόπουλος και Κωνσταντινίδης, που με την απόφαση τους για τη βίαιη απολιγνιτοποίηση και την παράδοση της ΔΕΗ στους «μεγαλοβολεμένους» ασύδοτους Ιδιώτες φρόντισαν να μας φλομώσουν με φωτοβολταϊκά και αιολικά, χωρίς κανένα όφελος, αντίθετα με μεγάλη περιβαλλοντική ΖΗΜΙΑ για την περιοχή.
Ειδικότερα φέρουν την ευθύνη για την εγκληματική υποκριτική συμπεριφορά και αδιαφορία τους απέναντι στους ΠΟΝΤΟΚΟΜΙΤΕΣ καταταρρακώνοντας τον πολιτισμό και την αξιοπρέπεια τους…
Παρ ότι η Ποντοκώμη ανήκε στο Δήμο Υψηλάντη μεγάλη ευθύνη φέρει ο τότε (2007-2008) Δήμαρχος Κοζάνης - και ΠΡΟΕΔΡΟΣ τότε της ΚΕΔΚΕ, αμέσως μετά δυο φορές υπουργός της σκληρής μνημονιακής - καταστροφικής περιόδου (2010-2015) και σήμερα Βουλευτής κ Π. Κουκουλόπουλος, ο οποίος δεν φρόντισε στοιχειωδώς να συμπαρασταθεί ώστε να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των «υπό διωγμό» κατοίκων της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ από τη ΔΕΗ και την Ελληνική Πολιτεία.
Ο πρώην δήμαρχος Κοζάνης κ Λ Μαλούτας με τους άμεσους συνεργάτες του που επί της τελευταίας κυρίως θητείας τους (2019-2024), διαπράχτηκε και συνεχίζει το διαχρονικό ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ κατά των κατοίκων της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ, παρά τις ανέξοδες επανειλημμένα βαρύγδουπες δηλώσεις συμπαράστασης, λες και ήταν ξένοι, ενώ ήταν και είναι ένα από τα σοβαρό άμεσα ΖΗΤΗΜΑΤΑ που είχε και έχει να αντιμετωπίσει ο Δήμος ΚΟΖΑΝΗΣ.
Ο πρώην περιφερειάρχης κ Γ. ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ που με το υπεροπτικό του πέρασμα από την Περιφέρεια Δ Μ, κάνει σαν να μη γνωρίζει και να μην έχει καμία ευθύνη, ενώ ο ανύπαρκτος Οικισμός ΦΑΝΤΑΣΜΑ της Νέας ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ εκτός του ότι ανήκει στην περιφέρεια Δ Μ στην οποία ηγούνταν (2019-2024), ήταν καθημερινά, επί τέσσερα χρόνια κάτω από τα πόδια του!
Τέλος νομική οικονομική και ηθική ευθύνη έχουν όποιοι εργολάβοι με τα περιβάλλοντα τους ανέλαβαν να τελειώσουν τις, από τις σχετικές συμβάσεις, υποχρεώσεις τους σε δυο χρόνια και μετά από τις επανειλημμένες παρατάσεις τριών περίπου ετών, άφησαν σχεδόν σε εγκατάλειψη τον οικισμό της νέας ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ μαζί με τα οράματα των κατοίκων… Διότι δεν τους εμπόδιζε η απαράδεκτα αρνητική και παράνομη συμπεριφορά της ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ για τη μεταφορά του δικτύου υπερυψηλής τάσης που περνά στο βόρειο άκρο, ώστε στο υπόλοιπο -πάνω από 90%- τμήμα του οικισμού να ολοκληρώσουν τις υπόλοιπες εργασίες των υποδομών και τότε θα «αναγκάζονταν» η ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ να προχωρήσουν στην ανειλημμένη υποχρέωση τους για τη μεταφορά του δικτύου.
Καλούνται λοιπόν να αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι οι προαναφερθέντες συνυπεύθυνοι και να πάψουν να ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον ή κάποιοι να σφυρίζουν αδιάφορα, προσπαθώντας συγχρόνως να κάνουν τους περήφανους πολίτες της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ να νιώθουν και ΕΝΟΧΟΙ από πάνω, για το ανεπανάληπτο ΕΓΚΛΗΜΑ που διαπράχθηκε και συνεχίζει να διαπράττεται εις βάρος τους.
Καλούμε το Δήμο Κοζάνης και την Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας να συνεργαστούν άμεσα και να σηκώσουν το βάρος, πιέζοντας την κυβέρνηση, μαζί με το νέο Κοινοτικό Συμβούλιο και το λαό της ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ. Έτσι ώστε να αποκατασταθεί επί τέλους η αδικία που διαπράττεται εις βάρος τους.

Κοζάνη ΓΕΝΑΡΗΣ 2025
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Ματιές στην ιστορία: Εγκαίνια του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου από τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου...

Διαβάστε περισσότερα...

Ματιές στην ιστορία: Εγκαίνια του σιδηροδρομικού σταθμού Κοζάνης... Από τους πανηγυρισμούς στην πλήρη απαξίωση...

Διαβάστε περισσότερα...

Ο καθαγιασμός των υδάτων, για τον εορτασμό των Θεοφανείων, στην Ποντοκώμη...

Διαβάστε περισσότερα...

Ματιές στην ιστορία: Εγκαίνια δεύτερης και θεμελίωση τρίτης μονάδας του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα...

Διαβάστε περισσότερα...

Ματιές στην ιστορία: Εγκαίνια του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα από τον Βασιλιά Παύλο...

27 Οκτωβρίου 1959: Τα εγκαίνια λειτουργίας του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας

Διαβάστε περισσότερα...

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά...

Διαβάστε περισσότερα...

Βίντεο από την ανοιχτή συνέλευση κατοίκων της Ποντοκώμης μετά το κάλεσμα του συλλόγου "Ποντοκώμη 1923". Συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τις εξελίξεις και καθυστερήσεις της μετεγκατάστασης του χωριού...

Διαβάστε περισσότερα...

Συνέλευση για ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν από δω και πέρα...

Ο σύλλογος "ΠΟΝΤΟΚΩΜΗ 1923" καλεί τους κατοίκους του χωριού σε λαϊκή συνέλευση το Σάββατο 23/11 και ώρα 17:00 στο αμφιθέατρο του κοινοτικού καταστήματος. Παρουσία του προέδρου της κοινότητας και των δικηγόρων που μας εκπροσωπούν, θα συζητηθούν θέματα και ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν από δω και πέρα.

Διαβάστε περισσότερα...

Για ποιο λόγο μετατίθεται για έναν χρόνο αργότερα η κατασκευή αγωγού ομβρίων υδάτων της Νέας Ποντοκώμης...

Εγκρίθηκε από τη ΔΕΥΑΚ η παράταση της Διάρκειας Σύμβασης του έργου «Σύσταση δουλείας και απαλλοτρίωση στο πλαίσιο κατασκευής – διέλευσης αγωγού ομβρίων υδάτων της Τ.Κ. (Νέας) Ποντοκώμης» για διάστημα ενός (1) έτους, ήτοι έως 31/10/2025 .Αποφασίστηκε η έγκριση τροποποίησης του χρονοδιαγράμματος της σύμβασης, εξ αιτίας της καθυστέρησης της διαδικασίας σύνταξης κτηματολογικών πινάκων.

Πηγή: https://www.prlogos.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

ΙΝΕ ΓΣΕΕ «Μετάβαση στον ενεργό πληθυσμό και προοπτικές απασχόλησης: Η περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας»...

Το κείμενο εξετάζει τις προοπτικές απασχόλησης του πληθυσμού της Δυτικής Μακεδονίας, ζήτημα ιδιαίτερα κρίσιμο, αφενός λόγω της φύσης της οικονομίας της, όπου δεσπόζει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, και αφετέρου λόγω της δριμείας συρρίκνωσης που υπέστη η παραγωγή και τα ωρομίσθια σε αυτήν –μεγαλύτερη από κάθε άλλη περιφέρεια της Ελλάδας– από το 2010 έως σήμερα.
Στην ανάλυση διαπιστώνεται ότι η οικονομία της Δυτικής Μακεδονίας χαρακτηρίζεται από ένα στρεβλό αναπτυξιακό πρότυπο, κατά το οποίο μεγάλο μέρος της παραγωγής περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό κομμάτι και δημιουργεί περιορισμένες θέσεις απασχόλησης, ενώ ο μόνος δυναμικός κλάδος είναι της γεωργίας, που παραδοσιακά δημιουργεί χαμηλά αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης. Οι προοπτικές απασχόλησης είναι ιδιαίτερα περιορισμένες για τα άτομα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικά για τις γυναίκες.
Επίσης, η διάρθρωση της παραγωγής είναι τέτοια, που δεν μπορεί να απορροφήσει άτομα υψηλής ειδίκευσης. Ταυτόχρονα, παρατηρείται σημαντική συρρίκνωση του ποσοστού απασχόλησης ατόμων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ειδικότερα, παρουσιάζονται μια σειρά βασικοί δείκτες που αφορούν τη θέση της οικονομίας της Δυτικής Μακεδονίας στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, ενώ ταυτόχρονα εξετάζεται η κλαδική διάρθρωση και τα χαρακτηριστικά των κλάδων στην περιοχή και εντοπίζονται ορισμένα μείζονα χαρακτηριστικά της αγοράς εργασίας της.
To πλήρες κείμενο της μελέτης έχει αναρτηθεί στο site του ΙΝΕ ΓΣΕΕ inegsee.gr και είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.inegsee.gr/wp-content/uploads/2024/11/Keimeno-Ergasias-gia-ti-Dytiki-Makedonia.pdf

Διαβάστε περισσότερα...

Δείτε τη συζήτηση για την εξέλιξη της μετεγκατάστασης της Ποντοκώμης στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας...

Δείτε την συζήτηση από το 53:15 λεπτό έως το 1:07:48

Διαβάστε περισσότερα...

Η ιστορία πίσω από τη θρυλική φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας Γκελντή – Παναγιωτίδου από την Ποντοκώμη Κοζάνης !

Μια εμβληματική φωτογραφία της Εθνικής μας Αντίστασης, της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ Ελένης Γκελντή – Παναγιωτίδου. Η «Τιτίκα» με καταγωγή από την Ποντοκώμη Κοζάνης, έφυγε από τη ζωή τέτοιες μέρες του Οκτώβρη του 2018 (19 Οκτώβρη 2018), σε ηλικία 90 χρόνων.

Πηγή άρθρου: https://www.katiousa.gr/
Την αντάρτισσα Τιτίκα «έκλεισε» μέσα στο φωτογραφικό του φακό ο μεγάλος φωτογράφος Σπύρος Μελετζής, τον Αύγουστο του 1944. Η φωτογραφία του αυτή, που «ταξίδεψε» σε όλες τις γωνιές του κόσμου όπου έφτασε ο αχός της ηρωικής εποποιίας της Αντίστασης των Ελλήνων πατριωτών ενάντια στο φασίστα καταχτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, και επιχειρήθηκε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πολιτικούς απογόνους αυτών που η Τιτίκα λεβέντικα πολέμησε στο βουνό με το ένδοξο ελασίτικο τουφέκι της, κουβαλάει πίσω της μια ιστορία. Μια ιστορία σαν τις μυριάδες μικρές ιστορίες που συναπαρτίζουν τα μεγάλα κατορθώματα των λαών της ανθρωπότητας, που αξίζει να αναφερθεί.
Ο Σπύρος Μελετζής πήρε χιλιάδες φωτογραφίες οργώνοντας σπιθαμή προς σπιθαμή τους κάμπους και τα βουνά της Ελλάδας την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης. Απαθανάτισε με το φωτογραφικό του φακό τη φρίκη του πολέμου και τον ηρωισμό αυτών που πολεμούν για λευτεριά και δίκιο. Αποτύπωσε στο ασπρόμαυρο του χαρτιού τα πρόσωπα πολλών λαογέννητων αρχηγών, αξιωματικών και απλών μαχητών – μαχητριών της Αντίστασης. Η φωτογραφία με τη νεαρή αντάρτισσα Τιτίκα Παναγιωτίδου να κρατάει σφιχτά στα χέρια της το τιμημένο όπλο του ΕΛΑΣ, πέρασε στην αιωνιότητα. Δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά, τυπώθηκε σε λευκώματα και βιβλία, έγινε αφίσα που στόλισε αίθουσες, γραφεία αλλά και νεανικά δωμάτια, έγινε γραμματόσημο (το φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Παναγιώτης Γράβαλος). Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να μάθουμε την ιστορία της, αφήνοντας τους ίδιους τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν…

Γραμματόσημο για την Εθνική Αντίσταση με τη μορφή της αντάρτισσας Τιτίκας, φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο Παναγιώτη Γράβαλο.
Όμως, ας δούμε πρώτα ποια είναι η Τιτίκα, που είπε ψέματα για την ηλικία της προκειμένου να της επιτραπεί να καταταχτεί στον ΕΛΑΣ. Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσσίας», των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη1, η Τιτίκα «σε ηλικία 16 χρόνων κατατάσσεται –από τον Φεβρουάριο του 1944- στην υποδειγματική διμοιρία Ανταρτισσών της ΙΧης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, στον Πεντάλοφο Κοζάνης. Στις 6 Ιουλίου 1944 η Τιτίκα θα παρουσιαστεί για εκπαίδευση, μαζί με άλλες έντεκα κοπέλες, στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών ΕΛΑΣ στη Ρεντίνα Καρδίτσας. Τοποθετείται στον 1ο Λόχο με διοικητή τον υπολοχαγό Αλέκο Βραχιάτη. Θα αποφοιτήσει τελικά στις 5 Σεπτεμβρίου 1944. Θα ονομαστεί ανθυπολοχαγός και θα χρηματίσει Διοικητής Λόχου Ανταρτισσών, επιλέγοντας-ως αξιωματικός πλέον- το 28ο Σύνταγμα της ΙΧης Μεραρχίας ΕΛΑΣ.»
Τον Αύγουστο του 1944 ο Σπύρος Μελετζής φτάνει στη σχολή με εντολή της οργάνωσης, για να φωτογραφίσει μαχητές και μαχήτριες του ΕΛΑΣ. Προσπαθεί να επιλέξει το καταλληλότερο πρόσωπο που θα συμβολίσει στον «έξω κόσμο» τη γυναίκα της αντίστασης. Η δύναμη της εικόνας δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της δικής μας μόνο εποχής…
Η Τιτίκα θυμάται2: «Είχαμε το στρατηγό Πούντιο. Μας κάλεσε ένα πρωινό όλες τις αξιωματικίνες, τις 11[ …] Και λέμε εμείς τώρα όλες μαζί τι να μας θέλει ο στρατηγός; Μας παρουσιάζει τον Σπύρο Μελετζή. Θέλει να σας βγάλει φωτογραφία. Για να δημοσιευθούν και να μάθουν και όλες οι γυναίκες ότι πραγματικά υπάρχουν γυναίκες που πολεμούν. Στο δρόμο αυτά μας τα έκανε πιο λιανά ο Μελετζής και μας έβγαλε έξω εκεί που κάναμε τις ασκήσεις, με φόντο την απεραντοσύνη, να βγάζει φωτογραφία. Είχε μεγαλούτσικη μηχανή. Πότε κοντά, πότε αυτό, μια ανφάς, μια προφίλ, μία από εδώ, μια από εκεί.»

H εμβληματική φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή και της Εθνικής μας Αντίστασης, με την αντάρτισσα του ΕΛΑΣ Τιτίκα (Ελένη Γκελντή – Παναγιωτίδου)
Ο πεπειραμένος φωτογράφος φωτογραφίζει τα κορίτσια όλα μαζί και κάθε ένα ξεχωριστά. Κάποια στιγμή αρχίζει να εξετάζει προσεκτικά τα πρόσωπά τους. Προσπαθεί να διαλέξει το καταλληλότερο. Αλλάζει συνεχώς θέση και τις κοιτά από κάθε δυνατή γωνία. Αναζητά την πιο αντιπροσωπευτική μορφή: «Θέλω να διαλέξω ανάμεσά σας μια κοπέλα που η φωτογραφία της θα φιγουράρει σε περιοδικά και εφημερίδες. Πρέπει να τη δουν, να καταλάβουν όλοι το γενναίο αγώνα σας για την κατάχτηση των γυναικείων δικαιωμάτων. Όλοι διψούν να δουν φωτογραφίες. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, κορίτσια πως πρέπει να σας προσέξω πολύ για να βρω το κατάλληλο πρόσωπο, ένα τέλειο προφίλ», τους λέει. Το κορίτσι που τελικά θα επιλεγεί για να συμβολίσει το πρότυπο της ένοπλης αντάρτισσας, είναι η μικρή ανθυπολοχαγίνα Τιτίκα Παναγιωτίδου, από την Ποντοκώμη. «Ωχ, η καρδιά μας άρχισε να χτυπάει», θυμάται η Τιτίκα4. «Όλες το ομολόγησαν και εγώ το ομολογώ. Γιατί η κάθε μία ήθελε αυτή να είναι το πρόσωπο που θα διαλέξει. Αγωνία. Νομίζω ότι δεν θα είχα τόση αγωνία αν ήταν να κυριεύσω ένα εχθρικό λόφο, που συνήθως κάνουν, και υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις, γιατί εκεί ήταν άλλο το θάρρος, άλλο να λες θέλω να βγω πρώτη, να προχωρήσω μπροστά. Εδώ ήταν κάτι άλλο. Και ξαφνικά ανακοινώνει το όνομά μου. Οι άλλες στην άκρη και έβγαζε εμένα φωτογραφίες. Μία εδώ, μια εκεί, όπως είπα, ανφάς, προφίλ, έτσι, έτσι, έτσι…»

Μια ακόμα φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή, με την Τιτίκα και αντάρτη του ΕΛΑΣ.
Η Τιτίκα δέχεται με χαρά και συγκίνηση την απόφαση του φωτογράφου και η μορφή της περνά τα σύνορα της αιωνιότητας, όπως άλλωστε και το ίδιο το έπος της Αντίστασης.
«Ήθελα με τέσσερις – πέντε φωτογραφίες να δώσω το έπος της Εθνικής Αντίστασης», θα πει5, πολλά χρόνια αργότερα, ο Σπύρος Μελετζής. «Προσπαθούσα μέσα σε κάθε φωτογραφία, να πιάσω την έκφραση, τις κινήσεις, αυτό που έβγαινε μέσα από κάθε στιγμή. Ήθελα ακόμα και ο πιο μικρός αντάρτης να έχει μεγαλείο, να έχει έκφραση». Και όταν τον ρωτούν ποιες φωτογραφίες θεωρεί ενδεικτικές αυτού του αγώνα, χωρίς να σκεφτεί απαντά: «Χωρίς αμφιβολία, η αντάρτισσα η Τιτίκα και ο ανώνυμος αντάρτης που κρατάει το όπλο του και είναι σκαρφαλωμένος πάνω σε μια ράχη. Εξάλλου, συνέχισε, αυτές οι δυο φωτογραφίες έκαναν το γύρο του κόσμου. Επίσης το πορτρέτο του Άρη Βελουχιώτη και οι μοναδικές φωτογραφίες που τράβηξα από το Εθνοσυμβούλιο της Ελεύθερης Ελλάδας, είναι ενδεικτικές. Αυτές οι φωτογραφίες είχαν την έκφραση και την κίνηση του λαϊκού αγωνιστή.»
Και η Τιτίκα Παναγιωτίδου-Γκελντή, 64 χρόνια μετά το πέρασμα της μορφής της στην αιωνιότητα, θα εκφράσει την πίκρα τη δική της, αλλά και χιλιάδων ακόμα αγωνιστών της λευτεριάς του λαού μας6: «Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να αντιληφθώ πόσο θα επηρέαζε τη ζωή μου αυτή η φωτογραφία. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, η φωτογραφία με έκανε ακόμα πιο αναγνωρίσιμη, αλλά και πιο ευάλωτη, αφού μέχρι και φυλακή πήγα. Ήταν το πικραμένο “ευχαριστώ” για όσα είχαμε κάνει για την ελευθερία της πατρίδας μας.
» Αφήσαμε για το τέλος την επιχείρηση εκμετάλλευσης της εμβληματικής εικόνας του αντάρτικου, από φιλο-χρυσαυγίτικη φυλλάδα, που είχε προκαλέσει αηδία και αποτροπιασμό σε κάθε δημοκρατική συνείδηση, τον Μάη του 2014.

Η φωτογραφία επιχειρήθηκε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πολιτικούς απογόνους αυτών που η Τιτίκα λεβέντικα πολέμησε στο βουνό με το ένδοξο ελασίτικο τουφέκι της…
Δημοσιογραφικά θρασίμια, παραχαράκτες της ιστορίας και αδίστακτοι πλαστογράφοι των αγώνων του λαού μας, που υμνούν τους προδότες ταγματασφαλίτες και Χίτες, τους ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών και εκστασιάζονται από τη δράση του Κασιδιάρη και των όμοιών του, τόλμησαν με τη φωτογραφία της λεβέντισσας αντάρτισσας από τα αιματοποτισμένα βουνά της ανυπότακτης Ελλάδας, να συνοδεύσουν άρθρο που αναφερόταν στον… ηρωισμό (!) των γυναικών των προφυλακισμένων, για σωρεία εγκληματικών ενεργειών, στελεχών της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Και τότε και πάντα, θα παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει: Μελετάμε την ιστορία των αγώνων του λαού μας, εμπνεόμαστε από αυτή, δεν ξεχνάμε, πετάμε στα σκουπίδια τη ναζιστική ιδεολογία και τα ψέματα, αγωνιζόμαστε ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γέννησε και τον τρέφει…

Παραπομπές
1). Απόσπασμα από το βιβλίο “Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσσίας” των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη. Πηγή: Πόντος και Αριστερά
2). Συνέντευξη της Τιτίκας Παναγιωτίδου-Γκελντή. Πηγή: “Καυκάσιος Ποντοκωμίτης”. Αναδημοσίευση: Πόντος και Αριστερά, ό.π.
3). Από το βιβλίο “Γνωριμία με τις αντάρτισσες”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1983, σ. 112-115. Πηγή: Ιός της Κυριακής, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 10/3/1996
4). Συνέντευξη Της Τιτίκας Παναγιωτίδου-Γκελντή, ό.π.
5). Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Κυριακή 18 Αυγούστου 1996
6). Από ρεπορτάζ του Μάνου Τσαλδάρη στην εφημερίδα Espresso, Τετάρτη 19 Νοέμβρη 2008

Πηγή: https://kozani.tv/index.php/117823-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CF%81%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%AE-%E2%80%93-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8E%CE%BC%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.html

Διαβάστε περισσότερα...

Αίτημα συζήτησης θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας για την εξέλιξη της μετεγκατάστασης της Ποντοκώμης...

Αίτημα συζήτησης θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας
Σχετικά:
• Έγγραφο Δήμου Κοζάνης με αρ. πρωτ. 31788/18-10-2024
Σε συνέχεια του παραπάνω σχετικού υποβάλλω ως θέμα προς συζήτηση στην ειδική τακτική συνεδρίαση λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής στις 30-10-2024 το παρακάτω:
Ποια είναι η εξέλιξη για την μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης σχετικά με:
-Τις εργασίες που εκτελούνται στα πλαίσια του έργου «Ολοκλήρωση υποδομών νέου οικισμού Ποντοκώμης Δήμου Κοζάνης» συμβατικού προϋπολογισμού 10.220.651,35 ευρώ με αντικείμενο την εσωτερική και η εξωτερική οδοποιία, καθώς και τα δίκτυα υποδομής της αποχέτευσης ακαθάρτων και ομβρίων (εσωτερικό και εξωτερικό), το δίκτυο ύδρευσης, το δίκτυο άρδευσης, το δίκτυο τηλεθέρμανσης (μόνο σκάμματα χωρίς σωληνώσεις), το υπόγειο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (χωρίς οπτική ίνα), καθώς και η υπογειοποίηση του δικτύου υπερυψηλής τάσης (χωρίς τα καλώδια) που διέρχεται από τον οικισμό. Ο συμβατικός χρόνος κατασκευής του έργου έχει ολοκληρωθεί στις 25-8- 2024 και δεν υπάρχει νέα παράταση του χρονοδιαγράμματος.
-Την απομάκρυνση των πυλώνων υπερυψηλής τάσης από τον ΑΔΜΗΕ.
-Την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων που υπολείπονται.
-Την εγκατάσταση κατοίκων της Ποντοκώμης στον νέο οικισμό.

Με τιμή
Χάρης Κουζιάκης
Δημοτικός Σύμβουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Συνάντηση με τον αναπληρωτή Υπουργό οικονομίας και οικονομικών κ. Παπαθαναση,με τον Περιφερειαρχη κ. Αμανατιδη,τον βουλευτή κ. Παπαδόπουλο και τον Διοικητή Τ.Δ.Α.Μ κ. Καλλιρη για θέματα που αφορούν την κοινότητα Ποντοκώμης...

Συνάντηση με τον αναπληρωτή Υπουργό οικονομίας και οικονομικών κ. Παπαθαναση,με τον Περιφερειαρχη κ. Αμανατιδη,τον βουλευτή κ. Παπαδόπουλο και τον Διοικητή Τ.Δ.Α.Μ κ. Καλλιρη για θέματα που αφορούν την Κοινότητάς μας :
Ο Υπουργός δεσμεύτηκε ότι δεν θα πειράξει κανείς το χωριό μας μέχρι να ολοκληρωθούν τα έργα υποδομής και μέχρι να φύγουν οι πυλώνες υψηλής τάσης (συν 2 χρονια )στον Νέο Οικισμό. Επίσης, ζητήσαμε απο τον Υπουργό να βρεθούν πόροι από το Τ.Δ.Α.Μ ή το πράσινο ταμείο για να ολοκληρωθούν τα έργα στον νεο οικισμο. Ο Υπουργός δεσμεύτηκε για την υλοποίηση του αιτήματος μας.Τις επόμενες ημέρες οι δικηγόροι που εκπροσωπουν το χωριό και ήταν παρόντες στην σημερινή συνάντηση θα μας ενημερώσουν σχετικά με τις επόμενες ενέργειες μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Σταθμός αποθήκευσης 50 MW στην Ποντοκώμη και 48 MW στη Μελίτη από τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες...

Χορηγήθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου Δυτικής Μακεδονίας άδεια εγκατάστασης Σταθμού Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΣΑΗΕ) με χρήση συσσωρευτών 50 MW, εγκατεστημένης χωρητικότητας 125,24 MWh και εγγυημένης (ωφέλιμης) χωρητικότητας 100 MWh, στη θέση «ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 4» της Κοινότητας Ποντοκώμης, της Δημοτικής Ενότητας Δημητρίου Υψηλάντη, του Δήμου Κοζάνης με φορέα του έργου την εταιρεία με την επωνυμία «ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» και διακριτικό τίτλο «Δ.Ε.Η. ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε.».
Επίσης δόθηκε άδειας εγκατάστασης ενός ακόμη σταθμού αποθήκευσης 48 MW, εγκατεστημένης χωρητικότητας 128,02 MWh και εγγυημένης (ωφέλιμης) χωρητικότητας 96 MWh, στη θέση «ΜΕΛΙΤΗΣ 1» της Κοινότητας Μελίτης, της Δημοτικής Ενότητας Μελίτης, του Δήμου Φλώρινας.

Πηγή: https://www.prlogos.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Απολιγνιτοποίηση: Ο οδικός χάρτης στις χώρες του ΟΟΣΑ, η θέση της Ελλάδας...

Η απολιγνιτοποίηση δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για την Ελλάδα, αλλά είναι ένα κεντρικό θέμα συζήτησης σε κραταιές βιομηχανικές χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που προσπαθούν να ευθυγραμμιστούν με τους παγκόσμιους κλιματικούς στόχους. Η πλήρης απεξάρτηση από τον άνθρακα είναι πλέον πιο επιτακτική από ποτέ, καθώς η κλιματική αλλαγή απαιτεί άμεσες και αποφασιστικές ενέργειες. Παρά τα διάφορα εμπόδια, σχεδόν τα τρία τέταρτα των χωρών του ΟΟΣΑ έχουν δεσμευτεί να εξαλείψουν την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα έως το 2030, ευθυγραμμιζόμενες με τον στόχο της Συμφωνίας των Παρισίων για τον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5°C. Η Ελλάδα βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή αυτών των εξελίξεων και η de facto απόσυρση του λιγνίτη δημιουργεί νέες ευκαιρίες.
Η πρόοδος στην Ελλάδα Στην Ελλάδα, η πορεία προς την απολιγνιτοποίηση έχει λάβει πιο συγκεκριμένη μορφή τον τελευταίο χρόνο, με ορόσημο τον Σεπτέμβριο του 2024. Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, καταγράφηκε το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς χρήση λιγνίτη σε οποιονδήποτε μήνα μέχρι σήμερα, με 463 ώρες (64,3% των συνολικών ωρών). Αυτό το νέο ρεκόρ ξεπέρασε το προηγούμενο του Μαΐου 2024, όταν ο λιγνίτης δεν χρησιμοποιήθηκε για 456 ώρες (61,3% των συνολικών ωρών του μήνα). Παράλληλα, η λιγνιτική παραγωγή του Σεπτεμβρίου μειώθηκε στις 159,4 GWh, που αποτελεί τη δεύτερη χαμηλότερη τιμή στην ιστορία της χώρας μετά τις 50,2 GWh του Μαΐου 2024.
Συνολικά, το εννεάμηνο του 2024 κατέγραψε ένα νέο ιστορικό χαμηλό στη λιγνιτική παραγωγή, η οποία έφτασε τις 2,335 TWh, μείωση κατά 30% σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2023. Επιπλέον, για 1.575 ώρες (24% των συνολικών ωρών του εννιαμήνου) δεν υπήρχε καμία λιγνιτική μονάδα σε λειτουργία, σε αντίθεση με τις μόλις 584 ώρες το ίδιο διάστημα το 2023. Αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα προχωρά με σταθερά βήματα στην απεξάρτηση από τον λιγνίτη και ενισχύει τη στροφή προς πιο καθαρές μορφές ενέργειας.
Η πρόοδος στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι κρίσιμη για την ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, ο Αύγουστος του 2024 σημείωσε τη δεύτερη υψηλότερη παραγωγή ΑΠΕ στην ιστορία της χώρας, με 2.275 GWh. Ταυτόχρονα, η παραγωγή από ορυκτό αέριο έφτασε τις 2.194 GWh, αποτελώντας τη δεύτερη υψηλότερη για το έτος. Ωστόσο, παρατηρήθηκαν και σημαντικές περικοπές στην παραγωγή ΑΠΕ, φτάνοντας τις 565 GWh τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους, γεγονός που υποδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών.
Η ΔΕΗ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή, καθώς έχει ήδη αποσύρει λιγνιτικές μονάδες συνολικής ισχύος 1,9 GW. Μέχρι το 2026, η εγκατεστημένη ισχύς της ΔΕΗ στην εγχώρια αγορά αναμένεται να αυξηθεί από τα 10,7 GW στα 13,1 GW, παρά το κλείσιμο μονάδων λιγνίτη, πετρελαίου και φυσικού αερίου συνολικής ισχύος 2,8 GW. Επιπλέον, η ισχύς των ΑΠΕ της ΔΕΗ αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2026, φτάνοντας τα 8,9 GW, καλύπτοντας το 68% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος του ομίλου στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Μέχρι το 2030, η συνολική ισχύς της ΔΕΗ θα φτάσει τα 17 GW, εκ των οποίων το 75% θα προέρχεται από καθαρές μορφές ενέργειας.

Η μεγάλη εικόνα
Σε διεθνές επίπεδο, η έκθεση της Ember (2024) επιβεβαιώνει την επιτάχυνση της απολιγνιτοποίησης στις χώρες του ΟΟΣΑ. Σχεδόν το 75% των χωρών στοχεύει στην πλήρη κατάργηση της παραγωγής ενέργειας από άνθρακα μέχρι το 2030. Ήδη, 14 χώρες, μεταξύ των οποίων το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Σουηδία και η Αυστρία, έχουν εξαλείψει πλήρως την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα. Οι υπόλοιπες χώρες συνεχίζουν με φιλόδοξα σχέδια για την ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με στόχο την αντικατάσταση των ανθρακικών μονάδων. Η έκθεση αναφέρει ότι η συνολική παραγωγή ενέργειας από άνθρακα στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει μειωθεί κατά 52% από το 2007, το έτος κατά το οποίο καταγράφηκε η κορύφωση της παραγωγής άνθρακα. Οι χώρες που πρωτοστάτησαν στη βιομηχανική επανάσταση, όπως η Ελλάδα, βρίσκονται πλέον στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας προσπάθειας για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η συνολική παραγωγή ενέργειας από άνθρακα στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει μειωθεί κατά 52% από το 2007, όταν καταγράφηκε η κορύφωση της παραγωγής. Το 2023, το ποσοστό της ενέργειας από άνθρακα στο ενεργειακό μείγμα των χωρών του ΟΟΣΑ έφτασε μόλις το 17%, σε σύγκριση με το 36% το 2007. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυρίως η ηλιακή και η αιολική, έχουν αναπτυχθεί ραγδαία και ήταν υπεύθυνες για το 87% της μείωσης της παραγωγής άνθρακα. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, όπως η Τουρκία, καταγράφονται νέες αυξήσεις στη χρήση άνθρακα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν εκεί.
Παρά την πρόοδο, οι χώρες του ΟΟΣΑ συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην πλήρη κατάργηση του άνθρακα. Η Γερμανία και η Πολωνία, για παράδειγμα, εξακολουθούν να εξαρτώνται σημαντικά από τον άνθρακα, αλλά έχουν ανακοινώσει φιλόδοξα σχέδια για την αύξηση των ΑΠΕ. Η Γερμανία στοχεύει να αυξήσει το μερίδιο των ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα από 32% το 2023 στο 80% το 2030, ενώ η Πολωνία σχεδιάζει να αυξήσει το αντίστοιχο ποσοστό από 27% σε 51%. Οι χώρες αυτές αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση, ιδιαίτερα καθώς πλησιάζουμε τα ορόσημα του 2030.
Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, επίσης, έχουν αρχίσει να μειώνουν την εξάρτησή τους από τον άνθρακα, με στόχο τη μείωση της παραγωγής από άνθρακα στο 19% και 17% αντίστοιχα έως το 2030. Η Τουρκία, αν και δεν έχει θέσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, επενδύει έντονα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με στόχο να αυξήσει το μερίδιο της ηλιακής και αιολικής ενέργειας από 16% το 2023 σε πάνω από 23% το 2030.
Η πορεία προς την απολιγνιτοποίηση στις χώρες του ΟΟΣΑ και την Ελλάδα δείχνει σημαντική πρόοδο, αλλά και προκλήσεις που παραμένουν. Η τάση για απεξάρτηση από τον άνθρακα είναι εμφανής, με δυνάμεις να δεσμεύονται για πλήρη κατάργηση έως το 2030, ενώ άλλες «καλπάζουν» πιο αργούς ρυθμούς. Η Ελλάδα, αν και παλαιότερα εξαρτημένη από τον λιγνίτη, αποτελεί πλέον παράδειγμα ενεργειακής μετάβασης. Η παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση είναι αναγκαία και επιτακτική, και οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας.

Πηγή:energygame.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Μαυροπηγή και Ανάργυροι στην …αναμονή για μετεγκατάσταση...

Το δημοτικό συμβούλιο Εορδαίας ενέκρινε στην πρόσφατη συνεδρίασή του την τροποποίηση των δύο ρυμοτομικών για τους οικισμούς. Μαυροπηγής και Αναργύρων,που αναμένουν έντεκα (11) και επτά (7) έτη αντίστοιχα για τη μετεγκατάστασή τους.
Το θέμα εισηγήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων του Δήμου Εορδαίας ας Ν. Φουρκιώτης, ο οποίος μιλώντας για τα δύο ρυμοτομικά ζήτησε την έγκριση της τροποποίησης της παλιάς απόφασης του 2017 Δημοτικού Συμβουλίου Εορδαίας που αφορά στην έγκριση, μετά τις τροποποιήσεις που έγιναν τώρα, προκειμένου να λάβουν έγκριση και να προχωρήσουν οι διαδικασίες.
Στο ιστορικό του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα και τι προβλήματα υπήρξαν αναφέρθηκε ο δήμαρχος Εορδαίας Παναγιώτης Πλακεντάς. Όπως τόνισε, είχε κατατεθεί στο ΥΠΕΝ μετά από εντολή της Περιφέρειας στην ΑΝΚΟ, η κατάθεση της έγκρισης των τοπικών ρυμοτομικών Μαυροπηγής και Αναργύρων. Το ΣτΕ προ ενός έτους, ωστόσο, απέρριψε την έγκριση των δυο αυτών τοπικών ρυμοτομικών για το ό,τι δεν είχε προβλεφθεί η απολιγνιτοποίηση και οι ΖΑΠ, όπως και για ζητήματα που αφορούν το μήκος των πεζοδρόμων, Όπως τόνισε ο δήμαρχος, η ΑΝΚΟ προχώρησε στη διόρθωση και τα επανυπέβαλε για να πάρουν έγκριση και να υπάρξει η πολυπόθητη έγκριση των τοπικών ρυμοτομικών για να ξεκινήσουν οι εργασίες δημοσίων ή ιδιωτικών έργων στους οικισμούς, με προάπαιτούμενο αυτή τη στιγμή να ήταν για το δημοτικό συμβούλιο να επικαιροποιήσει την απόφαση του 2017.
Στη συνεδρίαση το «παρών» έδωσαν οι νυν κοινοτάρχες Μαυροπηγής και Αναργύρων κ.κ. Καραγεωργίου και Τσισμαλίδης και ο π. Κοινοτάρχης Μαυροπηγής κ. Μπάρμπας.
Ο κ. Τσισμαλίδης, δε, στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη να γίνουν οι υποδομές στο νέο οικισμό όσο πιο σύντομα γίνεται, προκείμενου οι Ανάργυροι να έρθουν στο Δήμο Εορδαίας, γιατί «αν περάσουν πέντε χρόνια ακόμα, δεν θα έρθει κανείς κάτοικος», όπως είπε με έμφαση.
Σε έντονο ύφος ήταν η τοποθέτηση του π. κοινοτάρχη Μαυροπηγής κ. Μπάρμπα, ο οποίος έκανε λόγο για μια «ανείπωτη πανδημία που κρατάει έντεκα (11) χρόνια τώρα στο θέμα της μετεγκατάστασης. Έκανε λόγο για «φρούδες ελπίδες» στο θέμα της μετεγκατάστασης, ζητώ ντας χρονοδιάγραμμα.
«Εδώ παίζεται ένα παιχνίδι. Δεν μπορούμε να ακούμε άλλες αλχημείες. Πότε θα πάρουμε το Προεδρικό Διάταγμα; Τελικά θα χτιστεί ή όχι η Μαυροπηγή; Όσοι επέλεξαν να μετεγκατασταθούν στην Κοζάνη μετεγκαταστάθηκαν. Στην Εορδαία όσοι επιλέξαμε να μετεγκατασταθούμε δεν γίνεται τίποτα. Δεν θέλω να με χωρατεύετε άλλο. Δεν πάει άλλο», είπε με έμφαση.
«Θα σας κορόιδευα αν σας έλεγα σε πόσο χρόνο θα βγει το Προεδρικό Διάταγμα», ήταν η απάντηση του δημάρχου, προσθέτοντας πως αυτό αφορά τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου και το ΣτΕ. Για «αμείλικτο χρόνο», καθώς πέρασαν 11 χρόνια για τη Μαυροπηγή και 7 για τους Ανάργυρους έκανε λόγο ο Π. Ταταρίδης (Λ.Α.ΣΥ.), σημειώνοντας, ακόμη, ότι το κράτος είναι «επιλεκτικά καθυστερημένο» όταν πρόκειται για μετεγκαταστάσεις οικισμών.

Πηγή: Εφημερίδα Εορδαϊκός Παλμός

Διαβάστε περισσότερα...

Έκανε μακέτα το χωριό, την παλιά Καρδιά, που δεν υφίσταται πια στον χάρτη...

Ο κ. Σταύρος Μπισούκης, πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου οικισμού Καρδιάς Πτολεμαΐδας “Η Μέρα”, φιλοτέχνησε σε μακέτα το χωριό της… καρδιάς του.
Κατάφερε να ξαναζωντανέψει την παλιά Καρδιά που πια δεν υπάρχει στον χάρτη, καθώς οι άνθρωποί της έφυγαν από εκεί το 1970 για να γίνουν τα λιγνιτωρυχεία.
Στη μακέτα, μία λεπτομερή κατασκευή, μπορεί κανείς να διακρίνει την εκκλησία, την πλατεία και γύρω γύρω τα καφενεία.
Με πυξίδα τις αναμνήσεις του και με χάρτη το μυαλό του, όπως είπε ο ίδιος, με απλά χαρτιά, καλαμάκια από σουβλάκια και άλλα απλά υλικά, έκανε τη μακέτα.
Η κα Μαρία, κάτοικος του παλιού χωριού, θυμάται την οδύνη που ένιωσε μαζί με τους συγχωριανούς της, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της, μαζί με τα τρία της παιδιά, αφήνοντας πίσω όλο της το βιός.

Πηγή: https://www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η κρίση ασφάλειας του νερού...

Όταν πρόκειται για νερό, ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία μη βιώσιμη κατάσταση. Ωστόσο, η επίλυση του προβλήματος δεν είναι μόνο εφικτή, είναι επίσης το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης.
Η κρίση του νερού είναι ξεκάθαρη. Χρόνο με τον χρόνο, στη μια περιοχή μετά την άλλη, τα κύματα καύσωνα ρεκόρ, και οι ξηρασίες ρεκόρ ακολουθούνται από καταστροφικές καταιγίδες και πλημμύρες. Περισσότερα από 1.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από ασθένειες που προκαλούνται από το μη ασφαλές πόσιμο νερό και την έλλειψη υγιεινής, και εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες αφιερώνουν ώρες κάθε μέρα συλλέγοντας και μεταφέροντας νερό.
Αυτή είναι μια ανθρωπογενής κρίση και μπορεί και πρέπει να επιλυθεί με ανθρώπινες παρεμβάσεις. Αλλά για να επιτύχουμε ισότητα και βιωσιμότητα παντού, θα χρειαστούμε νέες προσεγγίσεις για τη διαχείριση του νερού και ένα κύμα πολύ υψηλότερων επενδύσεων, κλιμακούμενης καινοτομίας και ανάπτυξης ικανοτήτων. Το κόστος αυτών των κινήσεων είναι ασήμαντο σε σύγκριση με τις οικονομικές και ανθρωπιστικές βλάβες που θα προκληθούν από τη συνεχιζόμενη αδράνεια.
Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλώς τοπικές τραγωδίες. Ένας αποσταθεροποιημένος κύκλος του νερού επηρεάζει όλο και περισσότερο κάθε γωνιά του κόσμου. Οι τρέχουσες προσεγγίσεις τείνουν να ασχολούνται με το νερό που μπορούμε να δούμε – το «γαλάζιο νερό» στα ποτάμια και τις λίμνες μας – και υποθέτουν ότι η παροχή νερού είναι σταθερή χρόνο με το χρόνο. Αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον, καθώς οι αλλαγές στη χρήση της γης, η κλιματική αλλαγή και ο κύκλος του νερού δεν επηρεάζει τα μοτίβα βροχοπτώσεων.
Πολύ συχνά, η τρέχουσα σκέψη παραβλέπει έναν κρίσιμο πόρο γλυκού νερού, δηλαδή το «πράσινο νερό» στο έδαφος, τα φυτά και τα δάση μας, το οποίο διαχέεται και ανακυκλώνεται μέσω της ατμόσφαιρας. Το πράσινο νερό παράγει περίπου τις μισές βροχοπτώσεις που λαμβάνουμε στη στεριά, η ίδια η πηγή όλου του γλυκού νερού μας. Στο ίδιο πνεύμα, οι χώρες συνδέονται όχι μόνο μέσω ροών γαλάζιων υδάτων (όπως τα ποτάμια), αλλά, πιο κρίσιμα, μέσω ατμοσφαιρικών ροών υγρασίας. Ως κρίσιμο στοιχείο του παγκόσμιου κύκλου του νερού, το πράσινο νερό χρειάζεται επειγόντως καλύτερη διαχείριση.
Το πιο επικίνδυνο είναι ότι οι διαταραχές στον κύκλο του νερού είναι βαθιά συνυφασμένες με την υπερθέρμανση του πλανήτη και τη μείωση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, με το καθένα να ενισχύει το άλλο. Η σταθερή παροχή πράσινου νερού στο έδαφος είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση των επίγειων φυσικών συστημάτων που απορροφούν το 25-30% του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Αυτή η διαδικασία αντιπροσωπεύει μια από τις σημαντικότερες φυσικές επιδοτήσεις στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, η απώλεια υγροτόπων και η υγρασία του εδάφους, μαζί με την αποψίλωση των δασών, εξαντλούν τα μεγαλύτερα αποθέματα άνθρακα του πλανήτη, με καταστροφικές συνέπειες για τον ρυθμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες προκαλούν στη συνέχεια ακραία κύματα καύσωνα και αυξάνουν τη ζήτηση εξάτμισης στην ατμόσφαιρα, η οποία ξηραίνει σοβαρά τα τοπία και αυξάνει τον κίνδυνο πυρκαγιών.
Ως εκ τούτου, η κρίση του νερού επηρεάζει ουσιαστικά όλους τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και απειλεί τους ανθρώπους παντού. Η ανεπαρκής τροφή για έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, η επιταχυνόμενη εξάπλωση ασθενειών και η αυξημένη αναγκαστική μετανάστευση και οι διασυνοριακές συγκρούσεις είναι μερικά μόνο από τα προβλέψιμα αποτελέσματα.

Αποστολή H2O
Ένα τόσο μεγάλης κλίμακας συλλογικό και συστημικό πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο με συντονισμένη δράση σε κάθε χώρα και μέσω συνεργασίας πέρα ​​από σύνορα και πολιτισμούς. Η κοινή κατανόηση του κοινού καλού είναι ζωτικής σημασίας. Διαφορετικά, αυτό που μπορεί να φαίνεται καλό για μια χώρα σήμερα θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει προβλήματα για την ίδια χώρα αύριο, καθώς και για άλλες σε όλο τον κόσμο.
Η κατάσταση απαιτεί όχι μόνο μεγαλύτερη φιλοδοξία αλλά και μια προσέγγιση με γνώμονα την αποστολή για το νερό – μια προσέγγιση που εκτείνεται σε πολλούς τομείς και εστιάζει σε όλα τα επίπεδα, από τη διαχείριση τοπικών λεκανών απορροής ποταμών έως τη διαμόρφωση πολυμερούς συνεργασίας. Μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε στις πιο σημαντικές αποστολές νερού στον κόσμο:
Έναρξη μιας νέας Πράσινης Επανάστασης στα συστήματα τροφίμων για τη μείωση της χρήσης νερού με παράλληλη αύξηση των γεωργικών αποδόσεων για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών ενός αυξανόμενου πληθυσμού.
Διατήρηση και αποκατάσταση των φυσικών οικοτόπων που είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των πράσινων υδάτινων πόρων.
Καθιέρωση «κυκλικής» υδατικής οικονομίας σε κάθε τομέα.
Και διασφάλιση ότι κάθε ευάλωτη κοινότητα έχει επαρκείς καθαρές και ασφαλείς υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης έως το 2030.
Ενώ αυτές οι αποστολές θα πρέπει να οδηγήσουν σε αλλαγές πολιτικής, να ευθυγραμμίσουν τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και να τονώσουν την καινοτομία, απαιτούν επίσης νέους τρόπους διακυβέρνησης. Η χάραξη πολιτικής πρέπει να γίνει πιο συνεργατική, υπεύθυνη και χωρίς αποκλεισμούς όλων των φωνών, ειδικά εκείνων των νέων, των γυναικών, των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων και των αυτόχθονων πληθυσμών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της διατήρησης του νερού.
Η πιο θεμελιώδης αλλαγή πολιτικής έγκειται στη σωστή αποτίμηση του νερού ώστε να αντικατοπτρίζει τη λειψυδρία του καθώς και τον κρίσιμο ρόλο του στη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτάται κάθε κοινωνία. Πρέπει να σταματήσουμε την υποτιμολόγηση του νερού σε ολόκληρη την οικονομία και τις επιβλαβείς γεωργικές επιδοτήσεις που οδηγούν σε μη βιώσιμη χρήση και υποβαθμίζουν τη γη. Η εκ νέου διοχέτευση αυτών των κονδυλίων προς την προώθηση λύσεων εξοικονόμησης νερού και την παροχή στοχευμένης υποστήριξης στους φτωχούς και ευάλωτους θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ.
Για να διορθωθεί η χρόνια ανεπαρκής επένδυση στο νερό, πρέπει να δώσουμε εκ νέου προτεραιότητα στις υποδομές νερού στα δημόσια οικονομικά, όπου παραδόξως παραμελείται στις περισσότερες χώρες. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να αξιοποιήσουν τις βέλτιστες πρακτικές σε συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για να παρέχουν δίκαια κίνητρα για μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις, εξυπηρετώντας παράλληλα τα συμφέροντα του κοινού, ιδιαίτερα των κοινοτήτων που δεν εξυπηρετούνται.
Δεδομένης της συλλογικής φύσης της πρόκλησης του νερού, πρέπει να διασφαλίσουμε μεγαλύτερες και πιο αξιόπιστες ροές χρηματοδότησης για να βοηθήσουμε τις χώρες χαμηλού και χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος να επενδύσουν στην ανθεκτικότητα στο νερό. Οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες, τα αναπτυξιακά χρηματοδοτικά ιδρύματα και οι δημόσιες τράπεζες ανάπτυξης θα χρειαστεί να συνεργαστούν στενά με τις κυβερνήσεις για να υποστηρίξουν εθνικές αποστολές νερού που αντικατοπτρίζουν τις τοπικές ανάγκες και τις οικολογικές συνθήκες. Οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες προσφέρουν επίσης δυνητικούς μοχλούς για την προώθηση της αποδοτικής χρήσης του νερού, επειδή μπορούν να συμβάλουν στο να διασφαλιστεί ότι το «εικονικό νερό» που ενσωματώνεται στα εμπορεύματα δεν επιδεινώνει τη λειψυδρία σε περιοχές με πιέσεις νερού.
Ακριβώς όπως κάνουμε για τις εκπομπές, πρέπει να συγκεντρώσουμε δεδομένα υψηλής ακεραιότητας για τα εταιρικά αποτυπώματα νερού και να δημιουργήσουμε πλαίσια για την αποκάλυψη χρήσης νερού. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε συστήματα για την αποτίμηση του νερού ως μέρος του φυσικού κεφαλαίου. Η επιβολή τιμής σε αυτόν τον πιο κρίσιμο πόρο θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά μερίσματα για τις χώρες με την πάροδο του χρόνου.
Εν ολίγοις, πρέπει να διαμορφώσουμε αγορές σε όλες τις οικονομίες μας – από τη γεωργία και την εξόρυξη μέχρι την ενέργεια και τους ημιαγωγούς – ώστε να γίνουν ριζικά πιο αποτελεσματικές, δίκαιες και βιώσιμες στη χρήση του νερού.
Η προκαταρκτική έκθεση του 2023 της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού καθόρισε την υπόθεση για την επιδίωξη θεμελιωδών αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος διαχειρίζεται το νερό. Η τελική μας έκθεση αυτόν τον Οκτώβριο θα δείξει πώς μπορούμε να το κάνουμε μέσω μετασχηματιστικής, συλλογικής δράσης.
Βρισκόμαστε μόλις στο 2024. Εάν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα κατά μέτωπο, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και άλλα ακραία φαινόμενα που προκαλούνται από το νερό και το κλίμα θα γίνουν πιο έντονα και θανατηφόρα τα επόμενα χρόνια. Η προώθηση της ατζέντας για την ασφάλεια των υδάτων μπορεί να φαίνεται πιο δύσκολη εν μέσω αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων, αλλά παρουσιάζει μια ευκαιρία να αποδειχθεί ότι η συνεργασία μπορεί να ωφελήσει όλες τις χώρες και να επιτρέψει ένα δίκαιο και βιώσιμο μέλλον για όλους. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την πρόκληση.
* Η Mariana Mazzucato, Ιδρυτική Διευθύντρια του UCL Institute for Innovation and Public Purpose, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού.
H Ngozi Okonjo-Iweala, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού, πρώην υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών της Νιγηρίας και πρώην πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Gavi, της Vaccine Alliance .
Ο Johan Rockström, Διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων και Καθηγητής Επιστήμης των Συστημάτων της Γης στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού.
Ο Tharman Shanmugaratnam, Πρόεδρος της Σιγκαπούρης, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού και Πρόεδρος της Ομάδας των Τριάντα .

Διαβάστε περισσότερα...

Κλείνουν οριστικά το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό σχολείο Ποντοκώμης...

Κακά τα μαντάτα για το χωριό μας καθώς όπως ανακοινώθηκε σύμφωνα με την απόφαση της αναπληρώτριας Περιφερειακής Διευθύντριας Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας, Δέσποινας Παπαδοπούλου, βάζουν λουκέτο και δεν θα υποδεχθούν κανέναν μαθητή την φετινή σχολική χρονιά 2024-25 που ξεκινά την προσεχή Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό σχολείο Ποντοκώμης.

Στο δημοτικό Σχολείο Ποντοκώμιας φυλάσσεται, σε ιδιαίτερα καλαίσθητο χώρο, το «Ιστορικό Αρχείο» του Σχολείου που περιλαμβάνει τα σχολικά έτη 1944-1945 και μετά .
Ανάμεσα στο πολυτιμότατο υλικό υπάρχει και το πόνημα της επί πολλά χρόνια δασκάλας του Σχολείου Ποντοκώμης, της κας Ελένης Θεοδωρίδου. Ο τίτλος του πονήματος είναι ενδεικτικός: «ΙΣΤΟΡΙΑ του 5/τάξιου Δημοτικού Σχολείου Ποντοκώμης».
Είναι μία συγκλονιστική, πυκνή και άρτια εγγραφή πληροφοριών, γραμμένη κυρίως με μολύβι, σε ένα απλό τετράδιο εποχής. Η δασκάλα Θεοδωρίδου υπογράφει ένα πρώτο κλείσιμο της εργασίας της στις 10/6/1953 μα τελικά συμπληρώνει και κλείνει με γεγονότα, δραστηριότητες και φωτογραφίες και του επόμενου σχολικού έτους 1953-1954.
Αν δε λάβουμε υπόψη, όπως γράφει και η συγγραφέας, πως το αρχείο του σχολείου καταστράφηκε στις 10/6/1943 «κατά την πυρπόλησιν του Χωρίου υπό των Γερμανών» και συντάχθηκε «κατά πληροφορίας των κατοίκων της κοινότητος Ποντοκώμης» τότε το παραπάνω πόνημα αποκτά αξία ιστορικού ντοκουμέντου, μια πολύτιμη συμβολή στην τοπική ιστορία.
Έτσι, το προσωπικό και οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Ποντοκώμης αποφάσισαν να προχωρήσουν στην φωτογραφική αναπαραγωγή της ιστορίας του Σχολείου μας, και της προσφοράς στην τοπική κοινωνία ενός κειμηλίου γνώσης από ένα παρελθόν στενά, πολύ στενά συνδεδεμένου με το σήμερα του τόπου μας.
Για να το διαβάσετε πατήστε εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Χαρείτε, σωθήκαμε! Έρχεται το τρένο της Καλαμπάκας!

Για τους νεότερους, που δεν ξέρουν, η σιδηροδρομική σύνδεση της Κοζάνης με την Καλαμπάκα είχε μισοκατασκευαστεί προπολεμικά: είχαν γίνει χάραξη, κατασκευή της υποδομής, σκυροδέτηση, πετρόκτιστα κτήρια για ενδιάμεσους σταθμούς. Μετά ήρθαν η Κατοχή κι ο Εμφύλιος και το έργο εγκαταλείφθηκε, οι πέτρες των κτηρίων λεηλατήθηκαν για νεότερες κατασκευές. Έκτοτε «το τρένο της Καλαμπάκας» αποτελεί κάτι σαν σύντομο ανέκδοτο, όταν θέλουμε να δηλώσουμε κάτι στη σφαίρα της φαντασίας.
Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ), κάθε Σεπτέμβριο, ο εκάστοτε πρωθυπουργός τάζει λαγούς με πετραχήλια και τα αποτελέσματα του ταξίματος καταλήγουν να τσουρουφλίζουν την τσέπη μας. Η φετινή ΔΕΘ δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση εμφάνισε τον ιστότοπο erga.gov.gr, με τα Περιφερειακά Σχέδια Ανάπτυξης: για τη Δυτική Μακεδονία μας τάζουν «350+ κρίσιμα έργα ύψους 3,7 δις €».
Ε, εδώ είναι που θυμόμαστε τη ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου τη δεκαετία του 1960: «Όταν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι δυστυχούν!». Τη δυστυχία στη Δυτική Μακεδονία ήδη την κατέγραψε η απογραφή του 2021: η μόνη Περιφέρεια με 10,3% μείωση πληθυσμού, με τους νέους να φεύγουν για να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Ανεργία και κακοπληρωμένες δουλειές, που δεν μπορούν να στηρίξουν δημιουργία οικογενειών και οικονομικό κύκλο στην περιοχή, αυτά είναι τα αποτελέσματα της άρον-άρον απολιγνιτοποίησης. Ακριβώς όπως τα είχε προβλέψει Ομάδα Εργασίας του ΤΕΕ, σε ημερίδα τον Ιανουάριο 2020.
Δυστυχώς η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι πως το Σεπτέμβριο 2019 ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε απολιγνιτοποίηση για το 2028 και «στα μουλωχτά» η ΔΕΗ θέλησε να την κάνει τον Αύγουστο 2021, προκειμένου να καίει φυσικό αέριο. Παραλίγο έτσι να καταστρέψει τη χώρα, καθώς το καλοκαίρι 2022 το φυσικό αέριο έγινε εξωφρενικά ακριβό κι ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ανακοινώσει «επιστροφή στο λιγνίτη». Αντί για «επιστροφή» είδαμε δισεκατομμύρια επιδοτήσεων τους παρόχους ηλεκτρισμού, εξαγωγή λιγνίτη στους Σκοπιανούς και εισαγωγή λιγνιτικού ρεύματος απ’ τα Σκόπια. Παρόλο που το φυσικό αέριο έχει σήμερα περίπου διπλάσια τιμή απ’ τα χρόνια προ «πανδημίας».
Το μεγαλύτερο απ’ τα «350+ έργα», με προϋπολογισμό 550 εκατομμύρια ευρώ, είναι το τρένο της Καλαμπάκας! Μάλιστα τάζουν την «κατασκευή μιας νέας μονής σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 96 χλμ., με ταχυτ. 160 km/h, αμφίδρομη σηματοδότηση, τηλεδιοίκηση και ηλεκτροκίνηση που θα συνδέει την Καλαμπάκα με την Κοζάνη». Αυτοί που τάζουν είναι ακριβώς οι ίδιοι που έτρεξαν να μας πείσουν πως «στα Τέμπη υπήρχε τηλεδιοίκηση», πως κανείς δεν έδωσε οδηγία να αφαιρεθούν άρον-άρον χώματα απ’ τον τόπο της μαζικής δολοφονίας μαζί με ανθρώπινα υπολείμματα, κανείς δεν έτρεξε να δημοσιεύσει χαλκευμένες συνομιλίες των σιδηροδρομικών, κανείς δεν φρόντισε να συσκοτίσει την πραγματικότητα, κανείς δεν σκόρπισε τα κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας στους τέσσερις ανέμους για να μην εντοπίζονται, κανείς δεν φρόντισε να αποδώσει από την πρώτη στιγμή ευθύνες αποκλειστικά και μόνο σ’ έναν ανεκπαίδευτο σταθμάρχη. Παγκοσμίως περίγελως έγινε η Ελλάδα για τα τρένα της και για τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου, αλλά, επιτέλους, τώρα η Δυτική Μακεδονία σώθηκε: έρχεται το τρένο της Καλαμπάκας!
Και μακάρι να ήταν μόνο το τρένο της Καλαμπάκας: ο κατάλογος των έργων περιλαμβάνει ακόμα και την αστειότητα κάποιων «16 φωτοβολταϊκών συνολικής ισχύος 39,976MW», που θα γίνουν στην Ποντινή Γρεβενών, τη στιγμή που η Δυτική Μακεδονία βιώνει ήδη έναν εφιάλτη επέλασης φωτοβολταϊκών συνολικής ισχύος άνω των 4.000MW! Χάνοντας πολύτιμες γεωργικές, κτηνοτροφικές, μελισσοκομικές, περιπατητικές, ακόμα και λιμναίες εκτάσεις, βιοποικιλότητα και τουριστική προοπτική. Την ίδια στιγμή τα φωτοβολταϊκά στις στέγες είναι περίπου υπό διωγμό, παρά την ύπαρξη δημοσιευμένης από το 2019 μελέτης του Ερευνητικού Κέντρου της ΕΕ που λέει πως μπορούμε να πάρουμε 1/3 των ετήσιων αναγκών ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά στις στέγες. Και παρά την πολιτική RepowerEU της ΕΕ, που προωθεί φωτοβολταϊκά στις στέγες.
Ο ιστότοπος erga.gov.gr δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αμήχανη προσπάθεια προβολής ανύπαρκτου έργου. Αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για τους τοπικούς παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος: να υψώσουν επιτέλους τη φωνή τους, να απορρίψουν τα ευχολόγια και να διεκδικήσουν πραγματικές επενδύσεις στην περιοχή, που θα δημιουργήσουν πραγματικές θέσεις εργασίας στην περιοχή κι όχι στους εργολάβους της Αθήνας.
Δεν χρειαζόμαστε εκθέσεις ιδεών όπως το «Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης», που το μόνο που έκανε ήταν να παραδώσει στους Γερμανούς δεκάδες χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Δεν χρειαζόμαστε κι άλλα «προγράμματα κατάρτισης ανέργων», οι οποίοι όσο και να καταρτιστούν δεν θα βρουν πουθενά δουλειά. Χρειαζόμαστε έναν οικονομικό κύκλο τουλάχιστον αντίστοιχο αυτού που κατέστρεψε η πολιτική της άρον-άρον απολιγνιτοποίησης, στερώντας απ’ την περιοχή πάνω από 20 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Προτάσεις συγκεκριμένες έχουν κατατεθεί εδώ και χρόνια. Αλλά τη βούληση να υλοποιηθούν δεν την είδαμε ποτέ.
Κλείνοντας, επισημαίνω πως πριν δυο μέρες η Γερμανία συγκλονίστηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα σε δυο ανατολικογερμανικά κρατίδια. Οι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για την Ισλαμοποίηση της Ευρώπης, 3,5 αιώνες μετά τη 2η πολιορκία της Βιέννης απ’ τους Οθωμανούς, αλλά και για τη δήθεν «πράσινη» και στην πραγματικότητα κατάμαυρη «ανάπτυξη», που μαυρίζει τις ζωές τους, ακριβώς όπως συμβαίνει σ’ ολόκληρη την ΕΕ. Ένας τεράστιος πακτωλός χρημάτων φεύγει απ’ την πραγματική οικονομία και πηγαίνει σε δήθεν «πράσινες» επιδοτήσεις, μετατρέποντας την ΕΕ από ζώνη ελεύθερης οικονομίας σε κακέκτυπο σοβιετικής ή μαοϊκής κατευθυνόμενης οικονομίας. Πριν από ένα αιώνα, η αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης έφερε στην εξουσία το Χίτλερ, ως σωτήρα της Γερμανίας. Σήμερα είναι ακριβώς η αποτυχία της πολιτικής, που ωθεί τους πολίτες σε αναζήτηση άλλων λύσεων.
Στην Ελλάδα, πριν από ακριβώς 50 χρόνια, η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 συγκλόνισε το τότε πολιτικό σκηνικό και έβαλε τις βάσεις για μια αλλαγή στη σχέση αμοιβής εργασίας και κεφαλαίου. Και για μια εθνική ενότητα, που θα έδινε νόημα ύπαρξης στις μεσοκατώτερες κοινωνικές τάξεις. Αυτό λοιπόν που είναι ξανά επίκαιρο είναι η ανάγκη για μια τέτοια πολιτική! Ευημερία για τους πολλούς, όχι η διαιώνιση του ανέκδοτου για το τρένο της Καλαμπάκας!

*Ο Χρήστος Ι. Κολοβός είναι Δρ Μηχανικός Μεταλλείων – Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ
τ. Διευθυντής Μεταλλευτικών Μελετών & Έργων ΔΕΗ ΑΕ/Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας
Ανεξάρτητος Ενεργειακός Σύμβουλος
ck-energy.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ποντοκώμη: Δείτε όσα είπε ο περιφερειάρχης Δ. Μακεδονίας Γιώργος Αμανατίδης στις "Θέσεις & Αντιθέσεις" του kozani.tv για τη μετεγκατάσταση του χωριού...

Αυτά είπε ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γιώργος Αμανατίδης στον Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη και στην εκπομπή "Θέσεις & Αντιθέσεις" του www.kozani.tv για τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης Κοζάνης.

Διαβάστε περισσότερα...

Η βιομηχανία άνθρακα εξαφανίζει από τον χάρτη το ιστορικό Mühlrose...

Το χωριό Mühlrose στα ανατολικά της Γερμανίας στέκεται όρθιο από τον 13ο αιώνα, έχοντας έρθει αντιμέτωπο πολέμους, πυρκαγιές, αδίστακτους άρχοντες, τη διαίρεση της χώρας και την επανένωσή της. Τώρα οι 200 κάτοικοί του τα μαζεύουν και φεύγουν εξαιτίας μιας βιομηχανίας που πίστευαν ότι θα έμενε επίσης στην ιστορία. Το Mühlrose θα εξαφανιστεί από τον χάρτη για να γίνει χώρος για ανθρακωρυχείο. Μόνο μερικά σημάδια της κάποτε σθεναρής αντίστασης του χωριού έχουν απομείνει. «Σώστε το όμορφο Mühlrose μας», γράφει ένα φυλλάδιο σε ένα σπίτι από κόκκινο τούβλο, με τα παράθυρά του κλειστά. Ένας από τους τελευταίους κατοίκους της πόλης, ο Ντέτλεφ Χόταφ, ζει σε μια αγροικία με τη γυναίκα του, καθώς και μερικά πρόβατα και κοτόπουλα. Στα 64 του χρόνια, κάνει βόλτες στους έρημους δρόμους με ηλεκτρικό αναπηρικό αμαξίδιο, πριν αναγκαστεί και αυτός να μετακομίσει μέχρι το τέλος του έτους. «Δεν ήθελα να μετεγκατασταθώ, επειδή γεννήθηκα εδώ», λέει. «Αυτό είναι το σπίτι μου». Το Mühlrose βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Τσεχική Δημοκρατία, η Πολωνία και η πρώην Ανατολική Γερμανία, το κέντρο της κομμουνιστικής Ευρώπης για την εξόρυξη άνθρακα. Αντί για σύμβολο μιας περασμένης εποχής, όμως, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα του πώς η ήπειρος αγωνίζεται να ξεφορτωθεί το βρώμικο καύσιμο μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία που ανέτρεψε τον ενεργειακό εφοδιασμό.
Η Γερμανία, στον κυβερνητικό συνασπισμό της οποίας συμμετέχει το περιβαλλοντικό Πράσινο Κόμμα, θέλει να επιταχύνει τα σχέδια για την πλήρη εγκατάλειψη του άνθρακα, καθώς στο μείγμα προστίθενται περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αλλά η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μετά τη διακοπή του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και εμμένει σε ένα σχέδιο για την απενεργοποίηση των πυρηνικών αντιδραστήρων της.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα μεγάλο ανθρακωρυχείο θα δημιουργηθεί στο Mühlrose καθώς η εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Lausitz Energie Bergbau AG, ή LEAG, επεκτείνεται. Θα εξορύσσει λιγνίτη, χαμηλής ποιότητας λεγόμενο καφέ άνθρακα, όπως γράφει το Bloomberg.
Οι εργασίες κατεδάφισης βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη από τα τέλη Ιουνίου. Η εκσκαφή έχει εξαλείψει περισσότερα από τα δύο τρίτα των κτιρίων. Μόνο μερικά σπίτια παραμένουν ανάμεσα σε πινακίδες “απαγορεύεται η καταπάτηση”. Ο ατμός από τους πύργους ψύξης του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδοτεί ο άνθρακας υψώνεται στον ορίζοντα.
Ο Μάρτιν Κλάους, υπεύθυνος της LEAG για την επανεγκατάσταση, λέει ότι η εταιρεία έχει κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τη μετάβαση για τους κατοίκους της πόλης. «Δεν θέλουμε κανείς να βρεθεί σε χειρότερη οικονομική κατάσταση λόγω της μετεγκατάστασης», λέει ο Kλάους.
Η γερμανική κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία με τον γίγαντα του άνθρακα RWE AG για τη διακοπή της χρήσης του καυσίμου μέχρι το 2030, οκτώ χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα, γεγονός που θα εξοικονομήσει περισσότερα χωριά από τον εκσκαφέα.
Αλλά η LEAG, μέρος της αυτοκρατορίας του Τσέχου δισεκατομμυριούχου Ντάνιελ Κρετίνσκι, θέλει πρόσβαση στον άνθρακα κάτω από το Mühlrose πριν βγει από τη βιομηχανία. Η εταιρεία υπέβαλε την αίτησή της για εξόρυξη τον Μάρτιο και η κρατική περιφερειακή αρχή λέει ότι την αξιολογεί.
Ο υπουργός Οικονομίας και Κλιματικής Δράσης της Γερμανίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ του κόμματος των Πρασίνων, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο στις αρχές Ιουνίου ότι ο λιγνίτης εξασφάλισε τον πλούτο της χώρας στο παρελθόν, αλλά ο καιρός του φτάνει στο τέλος του. Ωστόσο, δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα εξαιτίας των συμβολαίων που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση με τις εταιρείες εξόρυξης, τα οποία τώρα εμποδίζουν τις πολιτικές προσπάθειες να απαλλαγούμε από τον άνθρακα.
Αντ’ αυτού, ο Χάμπεκ ανακοίνωσε ένα πακέτο βοήθειας για τη LEAG σύμφωνα με μια προηγούμενη συμφωνία: τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια) για να καλυφθεί το κόστος των απωλειών θέσεων εργασίας και της αποκατάστασης της γης μετά το τέλος της εξόρυξης, αλλά μέχρι το 2038, το έτος που ήταν ο αρχικός στόχος.
Ο Χάμπεκ ελπίζει ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα ωθήσουν σε πρόωρη έξοδο, καθώς η πτώση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και η αύξηση του κόστους για τη ρύπανση του περιβάλλοντος καθιστούν όλο και πιο ασύμφορη την καύση του ορυκτού καυσίμου στη Γερμανία. Η Τζόζεφιν Τεμπ, ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Flensburg, η οποία είναι συν-συγγραφέας μιας μελέτης για την εξόρυξη λιγνίτη που δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιουνίου, λέει ότι η εξόρυξη κάτω από το Mühlrose θα ήταν ασύμφορη.

Τι λέει η LEAG
Η LEAG λέει το αντίθετο. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Θόρστεν Κράμερ, η εταιρεία κάνει υπολογισμούς με διαφορετικά σενάρια για τη λιγνιτική της δραστηριότητα. «Υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουμε να παράγουμε έσοδα μέχρι το 2038», λέει.
Έχουν υπάρξει λίγες διαμαρτυρίες όπως αυτές που ξέσπασαν πέρυσι σε άλλα μέρη της Γερμανίας. Η RWE προκάλεσε την οργή των ακτιβιστών όταν αποφάσισε να ισοπεδώσει ένα τελευταίο χωριό στη Ρηνανία. Ακολούθησε μια αντιπαράθεση υψηλού προφίλ στην οποία συμμετείχε η Σουηδή περιβαλλοντική ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Πριν από πέντε χρόνια, η πλειοψηφία των κατοίκων του Mühlrose ψήφισε να απομακρυνθούν, μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες αγώνα για την επέκταση του λιγνίτη, σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Σπρέιζ, τον δήμαρχο. «Ήταν επιθυμία τους να μετεγκατασταθούν», λέει. «Απλώς είχαν βαρεθεί τον θόρυβο και τη σκόνη. Στο αποκορύφωμα των εργασιών, τα παράθυρά μας έπρεπε να καθαρίζονται σχεδόν καθημερινά».
Περίπου οι μισοί από τους κατοίκους έχουν μετακομίσει σε μια περιοχή μετεγκατάστασης, που ονομάζεται Mühlrose-neu, σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο, μέρος του χωριού Schleife.
Η LEAG αναμένει να πάρει την κυριότητα όλης της γης μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και να ξεκινήσει τις εκσκαφές το 2029. Σε περίπτωση που η μεταλλευτική αρχή εγκρίνει τα σχέδια, οι ιδιοκτήτες των δασών θα υποβάλουν νομική καταγγελία, λέει ο Ρενέ Σούστερ, ακτιβιστής της περιβαλλοντικής ομάδας Green League.

Πηγή: https://www.newmoney.gr/roh/bloomberg/germania-i-viomichania-anthraka-exafanizi-apo-ton-charti-to-istoriko-muhlrose/

Διαβάστε περισσότερα...

Ένα οδοιπορικό στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της ΑΕΒΑΛ με ένα απόκοσμο και συνάμα γοητευτικό σκηνικό...

κάποιος επισκεφθεί την πόλη της Πτολεμαΐδας θα παρατηρήσει την έντονη βιομηχανική δραστηριότητα που επικρατεί στα πέριξ της πόλης. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στο υπέδαφος της επαρχίας της Εορδαίας, της οποίας η Πτολεμαΐδα είναι πρωτεύουσα, συγκεντρώνεται το 60% των εκμεταλλεύσιμων λιγνιτικών κοιτασμάτων της Ελλάδας και παράγεται το 70% της συνολικής ενέργειας της χώρας, δικαίως η πόλη χαρακτηρίζεται η «ενεργειακή πρωτεύουσα» της Ελλάδας, με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Σε απόσταση περίπου δυο χιλιομέτρων από την Πτολεμαΐδα υπάρχουν οι εγκαταλελειμμένες εδώ και 27 χρόνια εγκαταστάσεις τις Ανώνυμης Εταιρείας Βιομηχανίας Αζωτούχων Λιπασμάτων η αλλιώς ΑΕΒΑΛ.
Το βιομηχανικό συγκρότημα κατασκευάστηκε με δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου και η ανέγερση του τελείωσε τον Νοέμβριο του 1963, οπότε άρχισε η δοκιμαστική λειτουργία που κράτησε μέχρι την 30/4/1965. Σκοπός της ίδρυσης της ΑΕΒΑΛ στην Πτολεμαΐδα ήταν η αξιοποίηση του τοπικού παραγόμενου λιγνίτη με την εξαέρωση του οποίου παραγόταν αμμωνία, η οποία αποτελεί την κυριότερη ενδιάμεση πρώτη ύλη της λιπασματοβιομηχανίας λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε άζωτο (82%). Από το 1964 μέχρι και τα μέσα του 1995 τα προϊόντα της ΑΕΒΑΛ ήταν αζωτούχα λιπάσματα (νιτρικά) τα οποία παράγονταν εξ ολοκλήρου από αμμωνία. Μετά από σωρεία προβλημάτων τα οποία διογκώνονταν με την πάροδο του χρόνου (χρέη προς τη ΔΕΗ, ανταγωνισμός από εγχώριες αλλά και ξένες λιπασματοβιομηχανίες, υψηλό κόστος παραγωγής, απαρχαιωμένο τμήμα παραγωγής αμμωνίας, μεγάλος αριθμός εργαζόμενων κ.α.) το εργοστάσιο σταμάτησε να λειτουργεί οριστικά το 1997, και έκτοτε εγκαταλείφθηκε.

Από τα συνολικά 1707 στρέμματα που καταλαμβάνει η ΑΕΒΑΛ, το 2005 και μετά από πρόταση του Δήμου Πτολεμαΐδας, καθορίστηκε η θέση, η έκταση και τα όρια για τη δημιουργία του Βιοτεχνικού Πάρκου (ΒΙΟ.ΠΑ.) Πτολεμαΐδας συνολικής έκτασης 506 στρεμμάτων. Σήμερα ο χώρος κυρίως κοντά στην είσοδο του εργοστασίου χρησιμοποιείται για το παρκάρισμα και τη συντήρηση των απορριμματοφόρων του Δήμου. Κατά την είσοδο μου με προειδοποίησαν να έχω το νου μου για ενδεχόμενους κινδύνους όπως φίδια και σκυλιά, ενώ μάλιστα ένας υπάλληλος αστειευόμενος είπε: «Έχουμε και αρκούδες αλλά τέτοια εποχή λείπουν!». Επίσης μου είπαν να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο που πατάω γιατί οποιοδήποτε κομμάτι κτηρίου μπορούσε να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. Ευχαριστώντας τους για τις πληροφορίες ξεκίνησα την περιπλάνησή μου. Περπατώντας στους άλλοτε ασφάλτινους δρόμους του συγκροτήματος και παρατηρώντας τις εγκαταστάσεις κατακλύστηκα από δέος. Το μέγεθος των κτηρίων και η πολυπλοκότητα των εγκαταστάσεων σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, ενώ η απόλυτη ησυχία που επικρατεί διακόπτεται που και που από το θρόισμα των φύλλων της πυκνής βλάστησης που έχει πλέον περικυκλώσει τα θεόρατα κουφάρια των κτηρίων.

Υπάρχουν παντού ενδείξεις ενός μέρους που κάποτε έσφυζε από ζωή. Αφίσες, πινακίδες, σκονισμένα αρχεία, εργαλεία, υλικά, προσωπικά αντικείμενα, μέσα προστασίας, κάνουν την ανθρώπινη παρουσία να μοιάζει τόσο κοντινή αλλά ταυτόχρονα τόσο μακρινή.
Φεύγοντας έπιασα κουβέντα με τους υπάλληλους της τοπικής αυτοδιοίκησης και ένας από αυτούς με ρώτησε: «Τι έγινε, πως σου φάνηκε;» «Δεν έχω λόγια» απάντησα. «Εγώ μια φορά έκανα μια βόλτα και δεν ξαναπήγα, δε μπορώ με πιάνει μελαγχολία ,τόσα εκατομμύρια εξοπλισμός παρατημένος, τόσος κόσμος δούλευε εδώ.» Συνεχίζοντας την κουβέντα μας μοιράστηκε μαζί μου μια ιστορία που πιστεύω πως αξίζει να τη μεταφέρω. Παραθέτω τα λόγια του: «Πριν από δυο χρόνια το χειμώνα είχε χιονίσει εδώ στην Πτολεμαΐδα και έκανε αρκετό κρύο. Ένα πρωί που ήμουν στο γραφείο, κοιτάω έξω από το παράθυρο και βλέπω έναν ηλικιωμένο κύριο να μπαίνει στο εργοστάσιο και να περπατάει προς το εσωτερικό, βγήκα έξω και του λέω καλημέρα που πάτε;

Μου απαντάει: «Καλημέρα, δουλεύω στην Τρίτη ζώνη, πάρε τηλέφωνο τον υπεύθυνο και ενημέρωσέ τον ότι ήρθα σήμερα κανονικά για δουλειά, να μη με βγάλει Α/Α.» Τον ρώτησα το όνομα του και τον ενημέρωσα ότι το εργοστάσιο έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια και έφυγε. Μετά μάθαμε ότι ήταν ένας 85χρονος κύριος με άνοια ο οποίος όντως δούλευε στο εργοστάσιο δεκαετίες πριν και περπάτησε 4 χιλιόμετρα μέσα στο κρύο και το χιόνι από το Προάστιο (οικισμός έξω από την Πτολεμαΐδα) για να έρθει μέχρι το εργοστάσιο για να δουλέψει»..
Ευχαριστούμε θερμά τον αντιδήμαρχο καθημερινότητας, καθαριότητας, πρασίνου & ανακύκλωσης Πτολεμαΐδας κ. Χρήστο Κεσκερίδη καθώς και τον υπεύθυνο γραφείου κίνησης κ. Ηλία Καφαντάρη που μας επέτρεψαν την άδεια στο Χώρο της ΑΕΒΑΛ.

Πηγή: https://e-ptolemeos.gr/ena-odoiporiko-sto-egkataleleimmeno-ergostasio-tis-aeval-me-ena-apokosmo-kai-synama-goiteftiko-skiniko

Διαβάστε περισσότερα...